عنوان مقاله :
بررسي شيوع كم‌خوني در شيرخواران 6 تا 12 ماهه: يك مطالعه مبتني بر جمعيت
عنوان به زبان ديگر :
The prevalence of anemia in children aged 6 to 12 months: a population-based study
پديد آورندگان :
رياحي، محمد دانشگاه علوم پزشكي بيرجند , مظفرسعادتي، حسين دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي , محمدي، مريم دانشگاه علوم پزشكي بيرجند , سليماني، فرين دانشگاه علوم بهزيستي و توانبخشي
كليدواژه :
شيوع , ايران , شيرخواران , كم‌خوني
چكيده فارسي :
زمينه و هدف: كم‌خوني يكي از مهمترين اختلالات ناشي از تغذيه نادرست در بين كودكان و نوجوانان مي‌باشد. با وجود امكان پيشگيري از آن، هنوز درصد بالايي از كودكان سنين پيش از مدرسه و به‌ويژه شيرخواران به اين اختلال مبتلا مي‌باشند. اين مطالعه با هدف بررسي الگوي شيوع كم‌خوني در كودكان 6 تا 12 ماهه‌ي شهرستان طبس انجام شد.
روش بررسي: اين مطالعه مقطعي-توصيفي از اول فروردين 1395 تا فروردين 1396 در مراكز بهداشتي درماني شهري و روستايي شهرستان طبس در استان خراسان جنوبي انجام شد. در اين مطالعه 911 نفر از شيرخواران شهرستان طبس، به روش سرشماري وارد مطالعه شدند. متغيرهاي دموگرافيك و تن‌سنجي از طريق مصاحبه در محل مراكز بهداشتي و شاخص‌هاي خوني با بررسي آزمايشگاهي جمع‌آوري شد. در اين مطالعه هموگلوبين كمتر از g/dl 11 به‌عنوان كم‌خوني در نظر گرفته شد.
يافته‌ها: شيوع كم‌خوني براساس استاندارد سازمان جهاني بهداشت براي هموگلوبين 37/1% بود. روند شيوع كم‌خوني در گروه‌هاي سني براساس شاخص‌هاي هموگلوبين، حجم متوسط هموگلوبين و غلظت متوسط هموگلوبين داراي روند كاهشي معناداري بود (0/001). ميزان شيوع در دختران و پسران تفاوت معناداري نداشت (0/27). كودكان ساكن روستا نسبت به كودكان ساكن شهر شيوع بالاتر و معناداري داشتند (0/009).
نتيجه‌گيري: با توجه به شاخص برآورد شده براي ميزان شيوع كم‌خوني كودكان 6 تا 12 ماهه، اين جامعه در طبقه‌بندي سازمان جهاني بهداشت از نظر اهميت بيماري كم‌خوني، در گروه با اهميت متوسط قرار داده مي‌شود. روند كاهشي شيوع كم‌خوني بر حسب گروه‌هاي سني بيانگر اهميت مكمل‌ياري آهن مي‌باشد
چكيده لاتين :
Background: Anemia is one of the most important nutritional disorders among children and adolescent in Iran and developing countries. Despite the possibility of anemia prevention, there is a high proportion of this problem in school children and especially infants. The aim of this study was to determine the prevalence rate of anemia in 6 to 12 months old children.
Methods: This was a cross-sectional study that conducted between May 2016 and October 2016 in Tabas health centers, South Khorasan, Iran. In this study 911 infants aged 6 to 12 months were enrolled by census method. Demographic variables and all blood factors were collected through interviews and laboratory tests in Tabas health centers, respectively. In this study, cut-off point of <11 g/dl for hemoglobin was considered as anemia index. All Statistical analyses were done using descriptive statistics, chi-square tests and Pearson correlation in SPSS software, version 22 (SPSS Inc., Chicago, IL, USA). P-value of 0.05 was considered as level of statistical significance.
Results: The mean age of individuals was 9±1.5 months, the mean current weight and the mean weight at birth time were 8678±1112.1 g and 3090±467.9 g, respectively. According to World Health Organization (WHO) criteria, the prevalence rate of anemia in Tabas City was estimated 37.1%. The prevalence rate of anemia in age groups based on hemoglobin, mean corpuscular hemoglobin (MCH), and mean corpuscular hemoglobin concentration (MCHC) indices had a significant decreasing trend (P=0.001). Prevalence rate of anemia in males and females was not significantly different (P=0.27). Moreover prevalence rate of anemia was higher in rural areas rather than urban areas (P=0.009).
Conclusion: This is the first assessment of anemia prevalence among children in east of Iran. As a result of estimated prevalence of anemia, based on WHO definition, revealed moderate public health importance among infants aged 6 to 12 months old. The deceasing trend of anemia based on age groups indicates the importance of iron supplementation in Iran, especially in developing countries.
عنوان نشريه :
مجله دانشكده پزشكي دانشگاه علوم پزشكي تهران
