مدل‌سازي آماري روند كمينه دماي حوضه فلات مركزي

امروزه موضوع تغييرات اقليم، آگاهي از دلايل بروز اين تغييرات، پيش بيني و شناسايي تأثيرات اين تغييرپذيري بر روي ساير عناصر و پديده هاي كره زمين بسيار حائز اهميت است. در پژوهش حاضر به منظور بررسي و مدل‌سازي روند كمينه دماي حوضه فلات مركزي ايران، دماي 28 ايستگاه در طي دوره آماري 2008-1958مورد استفاده و سپس توزيع بهنجاري سري دماي سالانه ايستگاه­ها با استفاده از آزمون جوينر و نمودار توزيع بهنجاري سري­ها مورد ارزيابي قرار گرفته است. نتايج حاصله حاكي از آن مي باشد كه كمينه دماي 7 ايستگاه حوضه فلات مركزي داراي توزيع نابهنجار هستند. ايستگاه­هايي با توزيع نابهنجار با آزمون ناعاملي دنيلس و ساير ايستگاه­ها با توزيع نرمال، با آزمون عاملي  trمورد بررسي قرار گرفته‌اند. نتايج حاصله نشان داد كه از بين 28 ايستگاه، 17 ايستگاه داراي تغييرات گرايش دار يا روند مي باشند. ميل تغييرات روند ايستگاه ها به جز فسا افزايشي است. نتايج تحليل و پيش بيني روند سري هاي دماي ايستگاه هاي گرايش دار با استفاده از روش كمترين مربعات و مدل درجه دو نشان داد كه روند كمينه دماي ايستگاه هاي همدان، درگزين، سبزوار، تهران و سمنان به صورت نزولي خواهد بود و براي ساير ايستگاه ها، پيش بيني هاي روند بدست آمده حاكي از ادامه روند صعودي دماي كمينه در طي سال هاي آتي مي باشد.