بررسي ناهنجاري هاي همديد موثر بر رخداد بارش برف در استان فارس (مطالعه موردي: ژانويه 2014)

پوشش برف يك فراسنج مهم آب و هوايي است و تنوع آن به طول و عرض جغرافيايي و ارتفاع بستگي دارد. رخداد بارش برف يك پديده نسبتاً غير معمول در مناطق جنوبي ايران به شمار مي آيد؛ بدين جهت هدف اين نوشتار بررسي همديد اين رويداد است. در اين راستا به منظور شناسايي الگوهاي همديد موثر رخداد بارش برف، نخست داده هاي روزانه بارش برف ماه ژانويه سال 2014 ايستگاه هاي همديد استان فارس دريافت شد. سپس نقشه هاي مربوط به درصد پوشش برف، فشار و ناهنجاري هاي فشاري تراز دريا و ناهنجاري هاي ارتفاعي تراز 500 هكتوپاسكال در قلمرو جغرافيايي 10 درجه باختري تا 100 درجه خاوري طول جغرافيايي و 10 تا 90 درجه عرض شمالي مورد بررسي قرار گرفتند. يافته هاي پژوهش نشان داد توده هواي پرفشار سيبري نقش اصلي را به عنوان الگوي غالب توده هواي سطح زمين بر عهده دارد. در تراز 500 هكتوپاسكال عميق شدن ناوه مستقر بر روي منطقه همزمان با استقرار يك پشته ارتفاعي در مركز اروپا باعث ريزش هواي سرد توسط زبانه خاوري اين پشته بر روي منطقه شده است. همچنين بيشينه ناهنجاري منفي ارتفاعي (-7.5) ژئوپتانسيل متر تراز پانصد هكتوپاسكال شرايط را براي ايجاد ناپايداري و صعود هوا در منطقه فراهم كرده است. ناهنجاري باد مداري تراز پانصد هكتوپاسكال، با ناهنجاري منفي (-2.5) متر بر ثانيه نشان مي دهد كه اين شرايط باعث افزايش جريانات نصف‌النهاري و ريزش هواي سرد بر روي منطقه شده است.