شناسايي ساختار و چشمه گرد و خاك هاي استان خراسان شمالي با استفاده از مدل RegCM4-1.1 (مطالعه موردي 14-13 آوريل 2011)

پديده گرد و خاك از جمله رخدادهايي است كه همواره در مناطق خشك و نيمه خشك كره زمين اتفاق مي افتد و آثار زيانباري بر بخش هاي مختلف جامعه وارد مي سازد. تداوم خشكسالي ها همراه با كاهش ميزان رطوبت خاك و گاه تغيير كاربري ها بوسيله عامل انساني طي سال هاي اخير سبب گستردگي اين پديده در مناطق مختلفي از كشور گرديده است. بررسي آمار 17 ساله هواشناسي خراسان شمالي بيانگر رخداد پديده گرد و خاك طي سالهاي اخير در سطح استان مي باشد.  جهت شناسايي ساختار و تعيين چشمه گرد و خاك، دوره آماري ماه مارس تا مي 2011 جهت اجراي مدل اقليمي منطقه اي RegCM-4 پيوند خورده با طرح واره غبار با  گام مكاني 40 كيلومتر انتخاب شد. خروجي مدل نشان داد كه بخش هاي جنوبي تركمنستان همجوار با ايران (شمال شرق ايران) در ابتدا محل برخاستن ذرات گرد و خاك به هوا بوده، سپس همراه با افزايش شيو فشاري و به تبع آن افزايش شدت وزش باد علاوه بر افزايش عمق ذرات نوري، گرد و خاك بيابان قره قوم تركمنستان و بخش هاي شمالي افغانستان را نيز در مي گيرد. انتقال گرد و خاك به منطقه متاثر از افزايش فشار بر روي تركمنستان، درياي خزر و خراسان و استقرار كم فشار بر روي بخش شرقي ايران و پاكستان بوده كه در نتيجه آن جهت جريانات شمالي گشته است.