اثربخشي كيفيت زندگي درماني بر فرسودگي زناشويي و پريشاني روان‌شناختي زنان نابارور

Effectiveness of Quality of Life Therapy on Marital Burnout and Psychological Distress in the Infertile Women

مقدمه: ناباروري، آسيب‌هاي روان‌شناختي و هيجاني فراواني براي زنان نابارو ايجاد مي‌كند كه ضروري است با بكارگيري درمان‌هاي روان‌شناختي مناسب نسبت به كاهش اين آسيب‌ها اقدام شود. بر همين اساس پژوهش حاضر با هدف بررسي اثربخشي كيفيت زندگي درماني بر فرسودگي زناشويي و پريشاني روان‌شناختي زنان نابارور انجام گرفت. روش كار: پژوهش حاضر نيمه­آزمايشي با طرح پيش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماري پژوهش شامل زنان نابارور شهر تهران در سال 1397 بود. در اين پژوهش تعداد 30 زن نابارور با روش نمونه‌گيري داوطلبانه انتخاب و با گمارش تصادفي در گروه­ هاي آزمايش و گواه گمارده شدند (15 زن در گروه آزمايش و 15 زن در گروه گواه). گروه آزمايش كيفيت زندگي درماني (فريش، 2006) را طي دو ماه در 8 جلسه 90 دقيقه‌اي دريافت نمودند. پرسشنامه‌هاي مورد استفاده در اين پژوهش شامل پرسشنامه فرسودگي زناشويي (پاينز، 1996) و پرسشنامه پريشاني روان‌شناختي (كسلر و همكاران، 2002) بود. داده‌هاي حاصل از پژوهش به شيوه تحليل كوواريانس چندمتغيري مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. نتايج: نتايج نشان داد كه كيفيت زندگي درماني بر فرسودگي زناشويي و پريشاني روان‌شناختي زنان نابارور تأثير معنادار داشته(p<0.001) و توانسته منجر به كاهش فرسودگي زناشويي و پريشاني روان‌شناختي زنان نابارور شود. نتيجه گيري: يافته‌هاي پژوهش حاضر بيانگر آن بودند كه كيفيت زندگي درماني با بهره‌گيري از فنوني همانند توجه به ارزش‌ها و زندگي معنوي، بهداشت و سلامت جسمي، بازي و تفريح، عشق و بهبود رابطه با دوستان، فرزندان، اقوام و بستگان و همسر مي‌تواند به عنوان يك درمان كارآمد جهت كاهش فرسودگي زناشويي و پريشاني روان‌شناختي زنان نابارور مورد استفاده قرار گيرد.

Introduction: infertility creates various psychological and emotional damages in the infertile women that applying appropriate psychological therapies is a necessity to decrease them. Therefore, the present study was conducted aiming to investigate the effectiveness of quality of life therapy on the marital burnout and psychological distress in the infertile women. Methods: the present study was quasi-experimental with pretest, posttest design and the control group. The statistical population of the present study included infertile women in the city of Tehran in 2018. 30 infertile women were selected through purposive voluntary sampling method and they were randomly accommodated into experimental and control groups (15 women in the experimental and 15 in the control group). The experimental group received eight ninety-minute sessions of life therapy quality (Frish, 2006) during two months. The applied questionnaires in the present study included marital burnout questionnaire (Painz, 1996) and psychological distress questionnaire (Kesler, et.al. 2002). The data were analyzed through MANCOVA method. Results: the results showed that quality of life therapy has significant effect on the marital burnout and psychological distress of infertile women (p<0.001) and was able to decrease marital burnout and psychological distress in the infertile women, Conclusion: the findings of the present study revealed that quality of life therapy can be used as an efficient therapy to decrease marital burnout and psychological distress in the infertile women employing techniques such as attending to the values and spiritual life, hygiene and physical health, play and recreation, love and improving the relationship with the friends, children, relatives and the souse.