بررسي رابطه پديده تماشاگري، قدرت شواهد و مسئوليت ادراك‌شده با احتمال گزارشگري تقلب

همواره در زير پوست شركت ها تقلب هايي رخ مي دهد و افرادي كه در آن سطح سازماني زندگي مي كنند، به احتمال زياد از وقوع آن مطلع مي باشند؛ خواه شواهد ضعيفي داشته باشند، خواه قوي. اگر افراد مطلع، در مورد وقوع تقلب هشدار مي دادند، مي توانستند از تحميل زيان هنگفت بر شركت و جامعه ممانعت كنند. چرايي عدم واكنش اين افراد، هدف انجام اين پژوهش مي باشد. جامعه اين پژوهش شامل دانشجويان ورودي 1393 مقطع ارشد (دانشگاه هاي تهران، علامه طباطبايي و تربيت مدرس)، حسابداران و حسابرسان مي باشد كه با 126 پرسشنامه جمع آوري شده در سال 1395 آزمون ها انجام گرديد. شركت كنندگان، پس از مطالعه سناريو، به سوالات مورد نظر پاسخ داده و فرضيه ها با استفاده از تحليل مسير، مورد بررسي قرار گرفتند. نتايج پژوهش حاكي از آن است كه قدرت شواهد ناشي از وقوع تقلب و ميزان مسئوليت ادراك شده، داراي اثر مثبت معناداري بر احتمال گزارشگري مي باشند. افراد، در زمان وجود شواهد قوي از تقلب، نسبت به گزارش آن، احساس مسئوليت بيش تري مي كنند و به احتمال زياد آن را در صورت ناشناس ماندن گزارش مي كنند. نتايج اين پژوهش، مي تواند به درك مان از محيط شركت و سرعت بخشيدن در شناسايي و جلوگيري از وقوع تقلب كمك نمايد.