بايسته‌هاي هم‌گرايي ژرف نگر در باب تاريخ‌نگاري روايي اماميه

واكاوي مقاله «بررسي انتقادي مقاله بررسي تحليلي تاريخ نگاري روايي اماميه تا نيمه قرن پنجم» كه در اين شماره از فصل‌نامه تاريخ اسلام به چاپ رسيده است، نشان مي‌دهد، حدود پنجاه مورد از نسبت‌هايي كه به مقاله «بررسي تحليلي تاريخ نگاري روايي اماميه تا نيمه قرن پنجم» داده شده است، با واقعيت سازگار نيست و بسياري از اشكال‌هايي كه بيان شده است، ريشه در پيش‌داوري‌هاي حاكم بر مقاله نقد دارد و در نتيجه تقريري متفاوت از مفاد مقاله اصلي دارد. با اين وجود، برخي اشكال‌ها درباره استناد، ارجاع و دلالت يكي از شواهد پذيرفتني است. با توجه به آورده‌هاي اين نقد، اكنون با اطمينان بيشتري مي‌توان درباره ماهيت متفاوت تاريخ‌نگاري روايي اماميه سخن گفت. هم‌سويي پژوهش‌گران در باور به ضرورت بررسي عميق تأثير روش و رويكرد محدثان بر آثار تاريخي آنها مي‌تواند گامي رو به جلو براي دست‌يابي به نقطه كانوني مقاله اصلي و اهداف علمي مطرح در آن باشد