روند شكل گيري عثماني در روزگار تكوين ( 716 - 804 ق ) ؛ از غازي گري تا دولت يابي

خلافت عثماني به عنوان آخرين امپراتوري اسلامي، در دوران شكل گيري، مراحل مختلفي را پشت سر نهاد. قوس صعودي اين دستگاه حكومتي از بيگ‌نشين ساده به ترتيب به سوي امارت، دولت و خلافت نشان دهنده چند مرحله، جابه‌جايي انديشه سياسي ـ نظامي قدرت در آن است. دست يافتن اين سلسله به سازمان‌دهي سياسي ـ نظامي در يك دوره تاريخي، ريشه در شكست سلجوقيان روم، جغرافياي متصرفات و انگاره آنها درباره فتوحات دارد. البته در اين ميان، نقش ساختار ديني منطقه آناتولي، ترك‌گرايي در اين منطقه، انديشه غزا و غازي گري تركان و فرآيند سقوط امپراتوري بيزانس را نبايد از نظر دور داشت. مقاله پيش رو با روش توصيف و تحليل داده‌ها بر آن است كه با واكاوي ساختار قبايلي زندگي تركان، ميراث عثمانيان از سلجوقيان، گفتمان‌هاي اعتقادي در فتوحات عثماني، بهره گيري عثماني از انديشه‌هاي صوفيانه، گزينش فقه حنفي و نقش سياسي زبان تركي نشان دهد كه خلافت عثماني در سده نخست حيات خود از آغاز فتوحات عثمان (716 ق) تا فترت حاصل از پيروزي تيمور بر بايزيد(804 ق)؛ يعني از غازي گري تا تشكيل دولت، چهار مرحله را پشت سر گذاشته است.