بررسي اثر 12 هفته تمرين تناوبي بر بيان ژن FOXO1 بافت چربي زيرپوستي و مقاومت انسولين در رت‌‌هاي ديابتي نوع 2

Investigation effect of 12-week High-Intensity Interval Training FOXO1 Gene Expression of Subcutaneous Adipose Tissue and Insulin Resistance in Type 2 Diabetic Rats

تحقيقات به نقش احتمالي FOXO1 در پاتوژنز ديابت نوع 2 بواسطه اين ادعا كه كنترل گليسيميك و متابوليسم چربي را متاثر مي‌‌كند اشاره نموده‌‌اند. لذا هدف از تحقيق حاضر بررسي تاثير 12 هفته تمرينات تناوبي شديد بر بيان FOXO1 در بافت چربي زيرپوستي، انسولين سرم، مقاومت انسولين و گلوكز خون در رت‌‌هاي ديابتي نوع 2 مي‌‌باشد. مواد و روش‌‌ها در پژوهش بنيادي- تجربي حاضر، 14 سر رت نر ويستار 10 هفته‌‌اي با وزن 20±220 گرم به شيوه تصادفي انتخاب شدند. رت‌‌هاي ديابتي شده به 2 گروه تناوبي و كنترل تقسيم شدند. تمرينات 12 هفته به صورت 5 جلسه 30 دقيقه‌‌اي در هفته در قالب دويدن روي تريدميل با تكرارهاي يك دقيقه‌‌اي و استراحت فعال 2 دقيقه‌‌اي انجام شد. گروه ديابتي تمرين نكرده در هيچ برنامه تمريني شركت داده نشدند. 48 ساعت پس از آخرين جلسه تمريني، رت‌‌ها بيهوش و كشتار شدند. از آزمون t-test براي تحليل آماري استفاده شد. يافته‌‌ها 12 هفته تمرين تناوبي باعث كاهش معني‌‌دار بيان نسبي FOXO1 در مقايسه با گروه كنترل شد (0/033=P). هر چند از نظر مقاومت به انسولين در بين دو گروه تفاوت معني‌‌داري وجود نداشت (0/921=P)، اما مقدار گلوكز و انسولين كاهش معني‌‌داري در اثر 12 هفته تمرين تناوبي داشتند (0/001=P). نتيجه‌‌گيري 12 هفته تمرين تناوبي شديد عليرغم عدم تغيير در مقاومت انسولين در رت‌‌هاي ديابتي نوع 2، به كاهش سطوح گلوكز خون، منجر مي‌‌شود. اين بهبود را مي‌‌توان به نوعي به مسيرهاي سيگنالينگ وابسته به تغيير در بيان FOXO1 مستقل از مقاومت انسولين نسبت داد.

Background and Objectives: Studies have pointed to the possible role of FOXO1 in the pathogenesis of type 2 diabetes, due to the claim that it affects glycemic control and lipid metabolism. The aim of this study was to investigate the effect of 12 weeks of high-intensity interval (HIIT) on FOXO1 expression in subcutaneous adipose tissue, insulin resistance, insulin resistance, and blood glucose in type 2 diabetic rats. Materials and Methods: This is a fundamental and experimental research. The statistical population of this study is all male Wistar rats of Pasteur Institute of Iran. Among them, 14 male Wistar 10 week old rats weighing 220 ± 20 gr Randomized method was used to participate in the study. After a fasting night (12 hours), rats were diabetic by injection of nicotinamide and streptozotocin and divided into 2 groups of HIIT training and control. 12-week exercises were performed in 5 sessions of 30 minutes per week in the running of the treadmill with 1-minute repetitions and 2-minute active rest. The untrained diabetic group did not attend any exercise program. 48 hours after the last training session, the rats were anesthetized and slaughtered. A t-test was used for statistical analysis. Results: 12 weeks of periodic exercise decreased the relative expression of FOXO1 in comparison with the control group (P = 0.033). However, there was no significant difference in insulin resistance between the two groups (P = 0.921), but glucose and insulin decreased significantly with 12 weeks of periodic exercise (P = 0.001). Conclusion: 12 weeks of HIIT training leads to a decrease in blood glucose levels, despite the lack of insulin resistance in type 2 diabetic rats. This improvement can be attributed somewhat to signaling pathways dependent on changes in the expression of FOXO1 independent of insulin resistance.