مدل‌سازي عددي روش سيلاب‌زني دي متيل اتر و امكان‌سنجي استفاده از اين روش براي ازديادبرداشت در شرايط يك مخزن نفت سنگين

سيلاب‌زني محلول دي متيل اتر در آب يكي از روش‌هاي نوين ازديادبرداشت نفت است. در اين روش محلول دي متيل اتر در آب به درون مخزن نفتي تزريق مي‌شود. پس از تماس محلول دي متيل اتر و آب با نفت باقي‌مانده در مخزن، دي متيل اتر شروع به مهاجرت از فاز آبي به فاز نفتي مي‌كند، اين مهاجرت تا زمان رسيدن به تعادل ترموديناميكي ادامه مي‌يابد. انحلال دي متيل اتر در فاز نفتي سبب افزايش حجم فاز نفتي و كاهش گرانروي آن مي‌گردد. مجموع اين اثرها باعث ازياد برداشت نفت در مقايسه با سيلاب‌زني آب مي‌شود. اين مقاله براي اولين بار در ايران به مطالعه فرآيند سيلاب‌زني محلول دي متيل اتر در آب و بررسي تاثير آن بر ارتقاء ضريب بازيافت نفت سنگين مي‌پردازد. بدين منظور فرآيند سيلاب‌زني يك‌بعدي و خطي محلول دي متيل اتر و آب به‌صورت عددي و با استفاده از روش اختلاف محدود مدل‌سازي شد. براساس نتايج حاصل‌شده، سيلاب‌زني محلول دي متيل اتر و آب در مخزن مخزن باعث افزايش ميزان نفت توليدي و كاهش مدت زمان بازيافت نفت نسبت به سيلاب‌زني آب مي‌گردد؛ به‌طوري‌كه به ازاي حجم تزريق برابر، سيلاب‌زني دي متيل اتر باعث ازديادبرداشت بيشتر به ميزان 17% و توليد سريع‌تر نسبت به سيلاب‌زني آب شده است. از سوي ديگر كاربرد اين روش، سبب كنترل توليد آب نيز مي‌گردد كه خود عامل موثري در ارتقاي عملكرد سيلاب‌زني خواهد بود. مجموع اين موارد نشان‌دهنده پتانسيل بالاي كاربرد اين روش نوين ازديادبرداشت در مخازن نفت سنگين است.