راهبردهاي توسعه گردشگري شهري ازديدگاه آمايش سرزمين(مورد مطالعه: استان كردستان)

آﻣﺎﯾﺶ ﺳﺮزﻣﯿﻦ ﺑﺮاي ﺗﻮﺳﻌﻪ ﮔﺮدﺷﮕﺮي ﺑﻮﻣﯽ، ﺷﺎﻣﻞ دﺳﺘﺮﺳﯽ ﺑﻪ ﻣﻨﻄﻘﻪ ﺑﺎ اﯾﺠﺎد ﺷﺒﮑﻪ ﺣﻤﻞ و ﻧﻘﻞ ﻣﻨﺎﺳﺐ، اﻓﺰاﯾﺶ ﮐﯿﻔﯿﺖ و ﮐﻤﯿﺖ ﺧﺪﻣﺎت ﮔﺮدﺷﮕﺮي، آﻣﻮزش و ﺗﻌﻠﯿﻢ ﺳﺎﮐﻨﺎن ﻣﺤﻞ در راﺑﻄﻪ ﺑﺎ ﮔﺮدﺷﮕﺮي در ﻣﻨﻄﻘﻪ، ﺑﺎزارﯾﺎﺑﯽ وﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎي ﺗﺸﻮﯾﻘﯽ ﺑﺮاي ﺟﺬب ﮔﺮدﺷﮕﺮ، ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ واﺟﺮاي ﺑﻬﯿﻨﻪ ﻃﺮح ﺗﻮﺳﻌﻪ ﮔﺮدﺷﮕﺮي مي‌باشد. اوﻟﻮﯾﺖ اﺳﺎﺳﯽدرآﻣﺎﯾﺶ ﺳﺮزﻣﯿﻦ در راﺑﻄﻪ ﺑﺎ ﻋﺮﺿﻪ ﮔﺮدﺷﮕﺮي، ﺑﺮرﺳﯽ جاذبه‌هاي ﮔﺮدﺷﮕﺮي ﻣﻮﺟﻮد در ﯾﮏ ﻣﻨﻄﻘﻪ مي‌باشد. هدف از اين تحقيق ارائه راهبردهاي توسعه گردشگري شهري ازديدگاه آمايش سرزمين دراستان كردستان بوده، تدوين شده است. روش اﻧﺠﺎم اﯾﻦ ﺗﺤﻘﯿﻖ ﺗﻮﺻﯿﻔﯽ ﺗﺤﻠﯿﻠﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑـﺎ اﺳـﺘﻔﺎده از اﺑـﺰارﭘﺮﺳـﺶ ﻧﺎﻣـﻪ ﺑـﺮاي ﺟﻤـﻊ آوري اﻃﻼﻋﺎت ﺑﻪ ﮐﺎر رﻓﺘﻪ اﺳﺖ و ﺗﻌﺪاد نمونه‌هاي ﺑﺮرﺳﯽ ﺷﺪه در ﻣﺤﺪوده ﺟﻐﺮاﻓﯿﺎﯾﯽ ﺷﺎﻣﻞ 384 ﻧﻔﺮ مي‌باشد. ﺑﺮاي ﺗﻌﯿﯿﻦ ﺣﺠﻢ ﻧﻤﻮﻧﻪ، از ﻓﺮﻣﻮل ﮐﻮﮐﺮان اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪه و ﺑﺮاي ﺗﺠﺰﯾﻪ وﺗﺤﻠﯿﻞ اﻃﻼﻋﺎت با تكنيك SWOT، ضعف‌ها و قوت‌ها (عوامل دروني) و فرصت‌ها و تهديدها (عوامل خارجي) بررسي مي‌شوند. اوﻟﻮﯾﺖﺑﻨﺪي راﻫﺒﺮدﻫـﺎي ﺗﻮﺳـﻌﮥ ﮔﺮدﺷـﮕﺮي تدوين شده با استفاده از مدل AHP اولويت بندي مي‌شوند و راهكارهايي براي تقويت اين فعاليت در استان كردستان ارائه مي‌شود. ﻧﺘﺎﯾﺞ ﺑﺮرﺳﯽﻫﺎ ﻧﺸﺎن مي‌دهد با توجه به اولويت‌هاي استخراج شده از نظرخبرگان و كارشناسان، امكان استفاده از ضعف‌ها و قوت‌ها و همچنين موازنه فرصت‌ها و تهديدها در حد متوسط به پايين است؛ يعني امكان بهره گيري از فرصت‌ها و قوت‌هاي موجود همراه باكمرنگ كردن ضعف‌ها وتهديدها وجود دارد، اما اين امر مستلزم برنامه ريزي و تقويت زيرساخت‌هاي گردشگري دراستان كردستان و ارتقاي آگاهي‌هاي عمومي در اين زمينه است.