بررسي نقش عوامل هويت بخش در سكونتگاه‌هاي نابسامان شهر ساوه

شهر تنها يك سكونتگاه نيست، بلكه آبادي است كه روح اجتماع در آن دميده شده و از آن هويت مي گيرد. هويت شهري، هويت جمعي است كه با تبلور عيني در فيزيك و محتواي شهر معنادار شده و با ايجاد تداعي خاطرات عمومي شهروندان و تعلق خاطر، شهرنشينان را به سوي شهروند شدن هدايت مي‌كند. بي توجهي به اين امر باعث مي‌شود، شهروندان يك محله احساس تعلق به محل زندگي خود نداشته و محله‌اي ناپايدار شكل گيرد. هدف تحقيق ارزيابي عوامل اقتصادي، اجتماعيفرهنگي، كالبدي بر هويت بخشي سكونتگاه‌هاي نابسامان شهر ساوه مي‌باشد. تحقيق به روش توصيفيتحليلي و بصورت پيمايشي از طريق پرسشنامه انجام گرفت. جامعه آماري تمام ساكنان بالاي 18 سال شهر ساوه مي‌باشد كه حجم نمونه با استفاده از فرمول كوكران، 322 نفر تعيين گرديد. نتايج به دست آمده نشان مي‌دهد كه شاخص‌هاي اجتماعي، اقتصادي، كالبدي و طبيعي همبستگي مثبت و معناداري با هويت بخشي محله دارند. به علاوه بين هويت و مدت سكونت تفاوت معنادار مشاهده شد و شهرونداني كه مدت سكونت بيشتري داشتند، عوامل هويت بخشي و هويت مكاني اين محله را مطلوب تر ارزيابي كرده‌اند. به طور كلي اين تحقيق ثابت كرد صرف سكونتگاه نابسامان بودن نمي‌تواند موجب ضعيف شدن هويت شهروندان گردند. چنان كه ساكنان محله ياقوت آباد با وجود غير رسمي و نابسامان بودن و عدم رسيدگي‌هاي مناسب از سوي مديريت شهري، حس هويت زيادي را نسبت به محله خود دارند.