ارزيابي و رتبه بندي عوامل طبيعي موثر در پراكنش سكونتگاه هاي قلعه اي استان اردبيل با استفاده از مدل ويكور

پيدايش سكونتگاه هاي بشري همواره بر پايه عوامل طبيعي مانند آب و خاك مناسب استوار بوده است. در زمان هاي گذشته، سكونتگاه هاي قلعه اي به عنوان يكي از مراكز حيات جمعي انسان تحت تاثير متغيرهاي متعدد طبيعي از قبيل فاصله از رودخانه، شكل زمين، ارتفاع، شيب، جهت شيب، اقليم، نوع خاك و پوشش گياهي بوده است. در اين راستا، پژوهش حاضر بر پايه داده هاي ميداني و اسنادي و با استفاده از مدل ويكور، درصدد ارزيابي و رتبه بندي عوامل طبيعي موثر در پراكنش سكونتگاه هاي قلعه اي استان اردبيل است. بر پايه داده هاي به دست آمده از بررسي هاي ميداني و اسنادي، 100 سكونتگاه قلعه اي در گستره جغرافيايي استان اردبيل بررسي و شناسايي شد، كه مواد و جامعه آماري اين پژوهش را تشكيل مي‌دهند. يافته هاي حاصل از تجزيه و تحليل داده ها در قالب مدل ويكور نشان مي دهد، كه ارتفاع، فاصله از رودخانه و شكل زمين (دشتي و كوهستاني)، بيش ترين تاثير را در پراكنش فضايي سكونتگاه هاي قلعه اي استان اردبيل داشته است.