اثربخشي توانبخشي شناختي بر مولفه هاي حافظه كاري كلامي وحافظه كاري فضايي افراد بزرگسال دچار سكته مغزي

مقدمه: سكته مغزي يعني آغاز ناگهاني نوعي اختلال نورولوژيك كه به يك علت عروقي‏كانوني قابل انتساب است نقص در حافظه كاري از متداول ترين پديده ها بعد از آسيب مغزي مي‏باشد. توانبخشي شناختي يك برنامه مداخلات شناختي و نوروسايكولوژيك است كه در جهت بازسازي و رفع نقايص شناختي طراحي شده است.‏ روش:  20 بيمار دچار سكته مغزي در اين پژوهش به صورت مساوي در دو گروه آزمايشي و كنترل قرار گرفتند. تمامي بيماران دو بار‏(پيش آزمون و پس آزمون) توسط آزمون حافظه كاري وكسلر، آزمون حافظه كاري فضايي Nback، بررسي شدند. ‏سپس بر روي افراد قرار‏گرفته در گروه آزمايشي، طي5 هفته و5 روزهفته و به مدت 3040 دقيقه برنامه كامپيوتري توانبخشي اجرا شد. يافته ها: تحليل كواريانس تك متغيره نشان داد كه توانبخشي شناختي برحافظه كاري كلامي بيماران تاثيردارد اما بر حافظه كاري فضايي تاثير ندارد.‏ نتيجه گيري: نتايج نشان داد كه بهبودي معني‏داري در حافظه كاري كلامي توسط برنامه توانبخشي شناختي وجود دارد، كه ممكن است در نتيجه تغييرات در سازماندهي عصبي در پاسخ به آسيب رخ دهد. برنامه توانبخشي شناختي مورد استفاده در اين پژوهش باعث يادگرفتن مجدد اعمال ذهني و بر اساس انعطاف پذيري مغزي باعث بهبود حافظه كاري بيماران شده است.