ارزيابي قابليت جنگل‌داري اراضي با استفاده از روش ارزيابي چند معياره و فرايند تحليل سلسله‌مراتبي فازي

زير‌حوزه آبخيز پلاسجان در غرب حوزه آبخيز گاوخوني بين استان‌هاي اصفهان و چهارمحال و بختياري واقع شده و داراي پهنه‌هاي جنگلي است. اكوسيستم جنگلي، داراي كاركردهاي متنوعي مانند كنترل رواناب‌ها، گردشگري و تأمين زيستگاه حيات‌وحش است. بنابراين تعيين قابليت اراضي براي حفاظت، احياء و توسعه جنگل از طريق مدل‌سازي قابليت جنگل‌داري سطح زمين ضروريست. براي دستيابي به ‌اين هدف و كاهش مقدار عدم قطعيت در تهيه مدل، از روش تركيبي ارزيابي چند معياره و فرايند تحليل سلسله‌مراتبي فازي استفاده شد. معيارها بر‌اساس نظر كارشناسان و مرور منابع، تعيين وزن‌هاي آنها به روش تحليل سلسله‌مراتبي فازي مشخص و معيارها و زيرمعيارها به‌صورت فازي و محدوديت‌ها به روش بولين استاندارد شد. بلايه‌هاي اطلاعاتي با استفاده از مدل تركيب خطي وزن‌دار با يكديگر تركيب و با اعمال طبقه‌بندي دوباره بر روي مدل تهيه شده، نقشه قابليت جنگل‌داري اراضي تهيه شد. بررسي نقشه‌هاي توليد شده نشان داد مناطق با قابليت خيلي زياد براي فعاليت‌هاي جنگل‌داري، 6/9 درصد كل منطقه و منطبق با پراكنش فعلي جنگل‌ها بوده كه به‌دليل مناسب بودن معيارهاي ارزيابي، بيشتر در نواحي جنوب‌غربي قرار گرفته‌اند. نتايج ‌اين مقاله نشان داد، با وجود ‌اينكه در اين مطالعه از روش‌ تركيب خطي وزن‌دار با حداكثر جبران استفاده شد، اما به‌دليل محدوديت نسبي موجود در بعضي از معيارها مانند بالا بودن مقدار آهك خاك، شيب و ارتفاع زياد و كم بودن دما در برخي از نواحي، 77 درصد كل منطقه داراي قابليت متوسط و كمتر براي فعاليت‌هاي جنگل‌داري است.