آشكارسازي تأثير خشكسالي بر پويايي زماني مكاني جنگل‌هاي بلوط زاگرس (نمونه موردي: جنگل‌هاي بلوط لرستان)

پوشش جنگلي زاگرس يكي از مهمترين اجزاي اكوسيستم زاگرس بوده كه نقش مهمي در حفاظت آب و خاك اين منطقه ايفا مي كند. خشكسالي به‌عنوان يكي از مخاطرات اقليم‌شناختي، مي تواند تأثيرات چشم گيري روي پوشش جنگلي داشته باشد. ازاين‌رو آشكارسازي پويايي مكاني جنگل در پاسخ به خشكسالي بسيار مهم است. هدف اساسي اين تحقيق آشكارسازي پويايي مكاني پوشش جنگلي لرستان در پاسخ به تغييرات سالانه خشكسالي است. در اين راستا مقادير شاخص بارزشده پوشش گياهي (EVI) از تصاوير لندست 5 و 8 براي دوره آماري 2000-2017 استخراج گرديد. شاخص بارش استاندارد شده (SPI)، براي دوره آماري مذكور با استفاده از آمار بارش ماهانه 9 ايستگاه سينوپتيك منطقه محاسبه شد. با استفاده از تحليل همبستگي مكاني ارتباط بين مساحت سالانه پوشش جنگلي و شاحص خشكسالي بررسي شد و در نهايت تابع حساسيت تغييرات مكاني پوشش جنگلي با برازش يك مدل خطي به‌دست آمد. نتايج حاصل از نمونه‏برداري‏هاي ميداني نشان داد كه آستانه EVI gt; 0.4 را مي‏توان به‌عنوان آستانه پوشش جنگلي استان در نظر گرفت. تحليل همبستگي بيانگر آن بود كه سري زماني 18 ساله پوشش جنگلي، 0.68 با شاخص SPI همبستگي داشته است كه اين ميزان همبستگي در سطح اطمينان 0.95 معني‏دار بوده است. نتايج حاصل از توسعه تابع حساسيت به تغييرات شاخص SPI بيانگر آن بود كه پهنه پوشش جنگلي داراي آستانه سبزينگي تعيين شده، حساسيت قابل توجهي به خشكسالي دارد، به‌نحوي‌كه به ازاي هر 0.1 واحد تغيير در شاخص SPI ميزان مساحت پهنه پوشش جنگلي 14880 هكتار در همان جهت تغيير خواهد كرد.