بررسي اپيدميولوژيك مرگ و مير ناشي از بيماريهاي قلبي عروقي در ارتباط با بيماران بستري در بخش مراقبتهاي ويژه قلبي بيمارستانهاي آموزشي درماني شهر همدان سال 1396

مقدمه و هدف: بيماري هاي قلبي عروقي با روندي صعودي مهم ترين عامل مرگ در كشورهاي توسعه يافته مي باشند؛ از اين رو شاخص هاي اپيدميولوژيك در مقوله مرگ و مير از اهميت زيادي برخوردار هستند. در اين راستا، مطالعه حاضر با هدف تعيين اپيدميولوژي مرگ و مير ناشي از بيماري هاي قلبي عروقي در بيماران بستري در بخش مراقبت هاي ويژه قلبي بيمارستان هاي آموزشي درماني شهر همدان در سال 1396 انجام شد. روش كار: پژوهش توصيفي مقطعي حاضر از نوع مطالعات گذشته نگر مي باشد كه در آن اطلاعات بيماران فوت شده به مدت يك سال در بخش هاي مراقبت هاي ويژه قلبي بيمارستان هاي بعثت و فرشچيان قلب شهر همدان به روش سرشماري و با استفاده از چك ليست پژوهشگرساخته از پرونده پزشكي بيماران جمع آوري شد. داده ها با استفاده از آزمون هاي آماري توصيفي و نرم افزار SPSS 21 مورد بررسي قرار گرفتند. يافته ها: اين مطالعه نشان داد از ميان 3446 بيمار پذيرش شده در بخش مراقبت هاي ويژه قلبي، 191 بيمار فوت كرده بودند كه بيشترين مرگ و مير در دهه ششم زندگي به بعد و در ميان زنان متأهل، شهرنشين، با سطح تحصيلات و درآمد پايين با سابقه پرفشاري خون و اختلالات ليپدي و بدون سابقه خانوادگي بيماري قلبي، مصرف دخانيات و ابتلا به ديابت، رخ داده بود. بر مبناي نتايج شايع ترين بيماري زمينه اي، اختلالات تنفسي ((24/6 درصد) 47 مورد) و شايع ترين بيماري قلبي عروقي، انفاركتوس ميوكارد ((34/6 درصد) 66 مورد) بود. نتيجه گيري: مبتلايان به بيماري هاي قلبي عروقي با گروهي از عوامل خطر مختلف كه شانس ابتلا به اين بيماري ها را افزايش مي دهند، مواجه مي باشند؛ از اين رو به نظر مي رسد كه لازم است برنامه ريزي هاي بهداشتي به منظور پيشگيري از ابتلا به اين بيماري ها، از راه هاي مختلف مانند رسانه هاي اجتماعي بر آموزش و ارتقاي سطح آگاهي جامعه متمركز شوند.