بررسي تنوع زيستي و پراكندگي جغرافيايي كنه ها در اهواز، جنوب غربي ايران، سال 1397

مقدمه و هدف: كنه ها به عنوان ناقلين بيولوژيك و مخازن بيماري هايي مانند تب خونريزي دهنده كريمه كنگو، نقش مهمي در انتقال عوامل بيماري زا به انسان و حيوانات دارند. در اين راستا، مطالعه حاضر با هدف تعيين شاخص هاي تنوع زيستي، پراكندگي و فون ناقلين بيماري تب خونريزي دهنده كريمه كنگو در شهر اهواز در سال 7931 انجام شد. روش كار: در مطالعه توصيفي مقطعي حاضر كنه ها در دو فصل بهار و پاييز از سر، گوش، كشاله ران، زير دم و اطراف مقعد بدن 782 راس گاو، گوسفند و بز جمع آوري و شناسايي شدند. شاخص هاي زيستي بر حسب نوع ميزبان محاسبه گرديد. نقشه فراواني كنه ها نيز با استفاده از نرم افزار ArcGIS 10.4 ترسيم شد. يافته ها: به طور كلي در اين مطالعه پنج گونه كنه از سه جنس شناسايي شدند. فراواني گونه هاي هيالوما مارژيناتوم، هيالوما آناتوليكوم، ريپي سفالوس بورسا، ريپي سفالوس سانگوينئوس و بوافيلوس آنولاتوس به ترتيب معادل 21/25، 2/5، 61/25 ، 11/25 و 3/75 درصد محاسبه گرديد. با توجه به شاخص ShannonWiener، تنوع گونه اي ميزبان بز از ميزبان هاي گاو و گوسفند كمتر است. همچنين براساس شاخص Simpson، تنوع گونه هاي غالب در ميزبان بز از دو ميزبان ديگر كمتر مي باشد. علاوه براين، شاخص غناي گونه اي در ميزبان گوسفند از ميزبان هاي ديگر بيشتر است؛ اما شاخص يكنواختي گونه براساس نوع ميزبان، براي ميزبان گاو داراي بيشترين مقدار بود و معادل 0/789 محاسبه شد. نتيجه گيري: بر مبناي نتايج مي توان گفت كه بين شاخص هاي تنوع زيستي و بيماري هاي منتقل شونده توسط كنه ها ارتباط وجود دارد و اين نتايج اطلاعات مفيدي را در راستاي پيشگيري از بيماري ها ي منتقل شونده توسط كنه ها در دسترس قرار مي دهد.