قدرت وهويت راويان پساترور؛ يازده سپتامبر و بازسازي ذهني تروما در رمانِ مرد در حال سقوط اثر دان دليلو

بررسي روانشناختي-فرهنگيِ حملۀ يازده سپتامبروتروماي مرتبط با آن كه دررمانِ مرد در حال سقوط اثر دان دليلو انعكاس يافته است، ساختارهاي دستكاري شدۀ شناخت و هويت فرهنگي را آشكار مي كند و نشان مي دهد كه راويان غيرموثق در اين روايت چگونه با دستكاري شناختيِ حادثۀ يازده سپتامبر ترومايي اجتماعي-فرهنگي مي سازند و از اين طريق باعث ايجاد ناسازگاري شناختي مي شوند.روايت راوي و شخصيت ها در اين رمان از حادثۀ يازده سپتامبر خلائي را مي نماياند كه فستينگر آن را ناسازگاري شناختي مي نامد، يعني شرايط ناخوشايندي كه در آن فرد متوجه مي شود بين باورها، نگرش ها و رفتارهايش ناسازگاري وجود دارد. اما، مردم ذاتا خواهان سازگاري هستند، بنابراين تحريك مي شوند تا  ناسازگاري بين آنچه در واقع رخ داده و آنچه دستكاري شده است را كاهش دهند. گرچه راويان در اين  روايت به صورت نمادين نقش بازگوئي تاريخ را ايفا مي كنند تا يازده سپتامبر را انعكاس دهند، اعتبار يا عدم اعتبار آنچه روايت مي كنند بايد از نظر اجتماعيفرهنگي بررسي شود. طبق نظريۀ «ناسازگاري شناختيِ» فستينگر و ايدۀ «جهش هاي شناختيِ بسيار بزرگ كه الن اويانگ مطرح مي كند، شناخت در افراد تغيير مي كند و خود را با محيط هاي اجتماعي-فرهنگي و رويدادها وفق مي دهد. از اين رو هر روايتي مستعدِ ذهن گرايي است پس لزوما قابل اعتماد نيست. در نتيجه، دستكاري شناختي باعثِ معناسازي مي شود و همين مسئله  روايت هايي را كه از تروماهاي فرهنگي ساخته مي شود غير قابل اعتماد مي سازد. بنابراين، بازنمود زيبا شناختي اي كه دليلو از تروماي يازده سپتامبر ارائه مي كند نسخه اي غير قابل اعتماد از ترومايي فرهنگي پيش روي خواننده قرار مي دهد كه نشان مي دهد به علتِ دستكاري هاي شناختي نمي توان به درستي  مزر بين حقيقت و سازه هاي تروماتيك را از هم تشخيص داد.