كاربردشناسي و نمود آن در ترجمه دوبله فيلم

ترجمه صرفاً انتقال عناصر زبان مبدأ به زبان مقصد نيست. در فرآيند اين انتقال، مترجم با چالش هاي زيادي مواجه مي شود كه يكي از اين چالش ها بُعد كاربردشناسي است، حوزه اي كه آن طور كه بايد مورد توجه محققان و پژوهشگران ترجمه قرار نگرفته است. مترجمان گاهي صرفاً به واژگان و ساختار دستوري و ظاهري متن توجه دارند و از ابعاد و لايه هاي پنهان متن غافل مي شوند. اين بُعد بيش تر در گفت وگو نمود پيدا مي كند و از آن جا كه فيلم صرفاً گفت وگو محور است درنظرگرفتن اين ابعاد در ترجمه دوبله از اهميت زيادي برخوردار است اما آن طور كه بايد تاكنون به آن پرداخته نشده است. پژوهش حاضر سعي دارد تا ابتدا دسته بندي هايي را كه پيش تر محققان براي كاربردشناسي ارائه كرده اند به صورت منسجم و در قالب يك دسته بندي جامع به صورت خلاصه توضيح دهد و سپس با ذكر نمونه هايي از فيلم، نمود اين ابعاد را در ترجمه دوبله نشان دهد. بدين منظور نمونه هايي از چهار فيلم انگليسي زبان كه به زبان فارسي دوبله شده اند انتخاب شد و سپس با تحليل اين موارد و مقايسه آن ها با ترجمه فارسي، نمود بُعد كاربردشناسي در ترجمه دوبله فيلم مشخص شد.