رابطه بارداري هيجاني و ترس از ارزيابي اجتماعي با خودكارآمدي در زنان و مردان

زمينه و هدف: خودكارآمدي يكي از منابع فردي است كه نقش مهمي در ارزيابي اجتماعي و منابع مقابله ايفاء مي‌كند. بنابراين، پژوهش حاضر به‌منظور بررسي رابطه بازداري هيجاني و ترس ناشي از ارزيابي اجتماعي با خودكارآمدي در زنان و مردان انجام شد.مواد و روش‌ها: روش پژوهش توصيفي همبستگي بود. جامعه آماري را كليه زنان و مردان منطقه 6 شهر تهران در سال 1396 تشكيل دادند. حجم نمونه در اين پژوهش شامل 200 نفر (100 زن و 100 مرد) است كه به روش نمونه‌گيري در دسترس انتخاب شدند. براي جمع‌آوري داده‌ها، از پرسشنامه مهار هيجاني راجر و نشوور، فرم كوتاه پرسشنامه ترس از ارزيابي منفي (FNESB) و پرسشنامه خودكارآمدي عمومي (GSE17) استفاده شد. داده‌ها از طريق ضريب همبستگي پيرسون و آزمون تي‌مستقل و با نرم‌افزار SPSS20 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند.يافته‌ها: نتايج نشان داد كه بين بازداري هيجاني و خودكارآمدي در مردان، زنان و به‌صورت كلي رابطه معناداري وجود ندارد. همچنين مشخص شد كه بين متغير ترس از ارزيابي منفي ديگران و خودكارآمدي در مردان (0.54)، زنان (0.43) و به صورت كل (0.49) رابطه منفي و معناداري وجود دارد. نتايج آزمون تي بيانگر عدم تفاوت معنادار بين دو جنس در متغيرهاي بازداري هيجاني و ترس از ارزيابي ديگران و تفاوت در خودكارآمدي در زنان و مردان است.نتيجه‌گيري: براساس نتايج مي‌توان گفت يكي از متغيرهاي تأثيرگذار بر خودكارآمدي ترس از ارزيابي منفي ديگران است و همچنين ميزان خودكارآمدي با توجه به جنسيت متفاوت است و ميزان آن در مردان به‌دليل عوامل تربيتي و فرهنگي بيشتر از زنان است.