بررسي ارتباط رضايت شغلي با تعهد سازماني و عوامل موثر برآن در كاركنان دانشگاه علوم پزشكي سبزوار سال 1396

مقدمه: رابطه بين رضايت شغلي و تعهد سازماني يكي از فاكتور هاي مهم در علم مديريت است. يكي از عوامل اصلي تأثيرگذار بر تعهد، رضايت شغلي كاركنان است. اين پژوهش با هدف بررسي رابطه رضايت شغلي با تعهد سازماني و عوامل تاثيرگذار بر آن در كاركنان شاغل در دانشگاه علوم پزشكي سبزوار انجام شد.مواد و روش ها: مطالعه حاضر بصورت مقطعي و بر روي 288 نفر از كاركنان دانشگاه علوم پزشكي سبزوار انجام گرديد. ابزار مطالعه پرسشنامه اطلاعات جمعيت شناختي، رضايت شغلي (JDI) و تعهد سازماني آلن و ماير بود. داده هاي جمع آوري شده با استفاده از آزمون هاي آماري توسيفي، ضريب همبستگي اسپيرمن و آزمون كروسكال واليس و من ويتني در نرم افزار spss24 تجزيه و تحليل شد.يافته ها: نتايج نشان داد كه رضايت شغلي و تعهد سازماني كاركنان در تمامي ابعاد بالاتر از سطح متوسط قرار دارد و بالاترين سطح رضايت شغلي در بعد همكار و بيشترين تعهد سازماني كاركنان در بعد عاطفي مشاهده شد. بين رضايت شغلي و تعهد سازماني كاركنان ارتباط مثبت و معناداري وجود داشت. (p 0/001, r = 0/32). نتيجه گيري نتايج نشان داد رضايت شغلي در كاركنان اين دانشگاه بالاتر از سطح متوسط است؛ ولي با توجه به پايين بودن ميزان رضايت شغلي در بُعد پرداخت، طراحي نظام پرداخت مبتني بر عملكرد ضروري به نظر ميرسد؛ زيرا سياست هاي عادلانه پرداخت در سازمان باعث رشد و پيشرفت فرصتها و پذيرش مسئوليت ها و رسيدن به درجات عالي اجتماعي ميشود. تعهد سازماني نيز بالاتر از سطح متوسط و بيانگر تمايل زياد كاركنان جهت درگير شدن با فعاليت هاي كاري است