بررسي ارتباط بين فقر روستايي و ميزان مراجعه به مراكز بهداشتي درماني (مطالعه موردي: شهرستان سبزوار)

تحقق سلامت، مستلزم محيطي سالم و بسترهاي مناسب اجتماعي فرهنگي، اقتصادي و زيست محيطي است به طوري كه شناخت ماهيت و ابعاد سلامت و عوامل شكل دهنده و مؤثر بر آن از يك سو و اقدام براي ارتقاي آن در نواحي روستايي از سوي ديگر و در نهايت رهايي از دور تسلسل فقر اهميتي انكار ناپذير است كه مي­تواند نقش مهمي در پايداري مناطق روستايي و افزايش سطح سلامت روستاييان داشته باشد. با توجه به اهميت اين موضوع، تحقيق حاضر با هدف رابطه سنجي فقر و ميزان مراجعه روستاييان به مراكز بهداشتي، درماني به صورت مطالعه موردي در مراكز درماني شهر سبزوار انجام شده است. در اين تحقيق نمونه اي مشتمل بر 140 نفر از روستاييان مراجعه كننده به بيمارستان­ها و مراكز درماني شهر سبزوار به شيوه تصادفي و در دسترس انتخاب و تعداد 100 نفر از آزمودني ها، پرسشنامه مذكور را تكميل نمودند. براي شناسايي عوامل مؤثر 33 متغيير در قالب 4 شاخص عوامل تأثيرگذار وارد بحث شده اند. براي تجزيه و تحليل داده­ها از روش همبستگي، و به منظور همساني دروني از ضرايب آلفاي كرونباخ استفاده شد. نتايج پژوهش نشان داد بين فقر روستايي و ميزان مراجعه به مراكز درماني شهرستان سبزوار رابطه معنا داري با سطح همبستگي 0.729 و سطح معناداري (0.000) وجود دارد و همچنين نتايج حاصل از تحليل مسير نشان داد؛ بين متغير مراجعه به مراكز درماني و ساير شاخص‌ها رابطه معناداري وجود دارد. نتايج حاصل از تجزيه‌ و تحليل داده‌ها، حاكي از آن است كه تمامي شاخص‌ها نسبت به  متغير مراجعه به مراكز درماني داراي رابطه معناداري مي­باشند.