تحليل سينوپتيكي – ديناميكي روند شكل‌گيري الگوهاي رودباد تراز پايين خليج فارس و بررسي نقش آن در شار رطوبت منطقه

در اين تحقيق با بررسي 2448 روز طي ماه‌هاي مي، ژوئن، ژولاي، آگوست و سپتامبر 20152011 بصورت 4 ديده‌باني در روز، در 241 روز تشكيل رودباد تراز پايين بر روي خليج‌فارس شناسايي گرديد. مطالعه اين روزها حاكي از آنست كه رودباد تراز پايين خليج فارس در ماه مي و بويژه از نيمه دوم اين ماه، با گسترش كم‌فشار گنگ در جنوب آسيا و تشكيل زبانه‌اي از آن بر روي فلات ايران و تقابل آن با پرفشار آزور، بر روي خليج فارس و مناطق اطراف آن شكل مي‌گيرد. با تقويت و گسترش بيشتر كم‌فشار گنگ و بدنبال آن كم‌فشار شكل گرفته بر روي فلات ايران در ماه‌هاي ژوئن، ژولاي و نيمه اول آگوست، رودباد تراز پايين خليج فارس نيز به اوج شدت و گستردگي خود مي‌رسد. از نيمه دوم آگوست و بويژه در ماه سپتامبر از قدرت و فراواني اين كم‌فشار بر روي فلات ايران كاسته مي‌شود و فراواني و شدت رودباد تراز پايين خليج فارس نيز كاهش مي‌يابد، بطوري‌كه در نيمه دوم سپتامبر به ندرت مي‌توان شاهد شكل‌گيري آن بود. بيشترين سرعت شبانه روزي اين رودباد نيز در ساعت Z 18 (60%) و سپس در ساعت Z 00 (33%) رخ مي‌دهد. همزمان با شكل‌گيري اين رودباد، مراكزي از همگرايي رطوبت بر روي فلات ايران تشكيل مي‌شود كه رودباد تراز پايين خليج فارس در شكل‌گيري آنها نقشي ندارد. بلكه نفوذ كم‌فشار گنگ به فلات ايران است كه شرايط همگرايي و تشكيل هسته‌هايي از همگرايي رطوبت بر روي فلات ايران را ايجاد مي‌كند. lt;br / gt;