مقايسه روش‌هاي زمين آمار در پهنه‌بندي شاخص فرسايندگي باران (مطالعه موردي: استان فارس)

عامل فرسايندگي باران مهم ترين عامل تاثيرگذار بر فرسايش خاك است كه جهت كمي نمودن آن شاخص هاي مختلفي توسعه داده شده است. انتخاب شاخص مناسب با توجه به شرايط اكولوژيكي منطقه ضروري است. هدف از انجام اين تحقيق، انتخاب بهترين روش زمين آمار جهت تهيه نقشه فرسايندگي باران در استان فارس مي باشد. بدين منظور شاخص فورنيه براي 42 ايستگاه در استان فارس و اطراف آن محاسبه گرديد و با روش­هاي درون يابي IDW،GPI  وLPI ، مدل­هاي مختلف روش RBF، كريجينگ ساده و معمولي، بهترين روش ميانيابي تعيين و نقشه پهنه بندي شاخص مذكور تهيه گرديد. در نهايت، از بين روش هاي قطعي و زمين آماري، روش تابع پايه شعاعي (RBF) با مدل نواري ضخامت كم نسبت به ساير روش­هاي ميان يابي، به عنوان بهترين روش براي پهنه بندي شاخص فرسايندگي استان فارس تعيين گرديد. همچنين نتايج نشان داد كه شهرستان نورآباد در شمال غرب استان با متوسط شاخص فورنيه 63/31 ميلي‌متر و شهرستان ايزدخواست با 67/8 ميلي‌متر به ترتيب بيشترين و كمترين ميزان فرسايندگي باران را در بين شهرستان‌هاي استان دارند. روند موجود حاكي از آن است كه مقدار شاخص فرسايندگي باران از شرق به غرب افزايش يافته بطوريكه 46 درصد از كل سطح استان داراي فرسايندگي كم و سه درصد از سطح استان داراي فرسايندگي خيلي زياد بوده كه به ترتيب بيشترين و كمترين سطح را به خود اختصاص داده‌اند.