مجازي‌شدن آسيب‌هاي اجتماعي؛ مساله‌ها و راه‌حل‌هاي سياستي

مجازي شدن همه ساحات زندگي بشري را درنورديده، بسان بخشي از امر واقع و نه سطحي دومي يا مجازي كه بعضا تصور مي شود؛ بدين اعتبار مجاز در برابر حقيقت نيست، بلكه مرحله اي از آن است كه در آن واقعيت، تنزل مي يابد و به نحوي تازه بازتابانده مي شود كه مي تواند مشتمل بر قبض، بسط، تنزيل و توسعه باشد. با چنين فرضي مي توان از دو سو به مسائل برآمده از آسيب هاي اجتماعي نگريست: اولي آسيب هاي اجتماعي مجازي شدن و دوم مجازي شدن آسيب هاي اجتماعي. در صورت اول، مساله هايي پيش از مجازي شدن يا به طور كلي وجود نداشته يا مبدع آن سايبر است و در صورت دوم مي توان بايد به دنبال نمايش كاربست هاي سو/استفاده از سايبر در بسط و توسعه آسيب هاي اجتماعي بود. اين مطالعه با استفاده از دو روش فراتحليل و پديدارشناسي، داده ها موجود و مشاهدات را گرد آوري كرده و تلاش داشته در چهار لايه سايبر (كاربر، محتوا، خدمات و زيرساخت)، مسائل عميق و سطحي ناشي از مجازي شدن آسيب هاي اجتماعي در دو سطح نمادها و ارزش ها، مورد مطالعه قرار دهد. و نهايتا راه حل هاي سياستي اي را به دو شكل خرد-مساله محور و راه برد كلان ارائه دهد.