بررسي تغييرات تركيب شيميايي و روند تجزيه‌پذيري شكمبه‌اي نشاسته و پروتئين خام ارقام مختلف دانه جو پرتوتابي شده با اشعه گاما

زمينه مطالعاتي: عمل آوري غيرحرارتي دانه جو مي تواند سبب كاهش خطرات احتمالي اسيدوز شود. هدف: پژوهش حاضر، به منظور بررسي روند تجزيه پذيري نشاسته و پروتئين خام ارقام مختلف دانه جو پرتوتابي شده با گاما و نحوه توزيع پروتئين در سيستم كربوهيدرات و پروتئين خالص كرنل و سيستم پروتئين متابوليسمي انجام شد. روش كار: كنتيك و زيست سنجه هاي تجزيه پذيري شكمبه اي نشاسته و پروتئين خام ارقام جو ماكويي، بهمن آبي و سهند پس از پرتودهي با اشعه گاما در دوزهاي 50 ، 100 و 150 كيلوگري به روش كيسه هاي نايلوني با استفاده از سه رأس گوساله هاي نر نژاد هلشتاين مجهز به فيستولاي شكمبه اي در ساعات 0، 2، 4، 6، 8، 12، 24 و 48 ساعت و در قالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي در دو انكوباسيون مجزا تعيين شد. نتايج: تجزيه واريانس نشان دهنده ي تأثير كاهنده و معني دار پرتوتابي در سطوح مختلف بر ميزان تجزيه پذيري موثر نشاسته و پروتئين در شكمبه و وجود اختلاف معني داري (P 0/05) بين ارقام مختلف بود. در بين ارقام مختلف مورد مطالعه، زيست سنجه هاي مختلف تجزيه پذيري ماده خشك، پروتئين و نشاسته رقم جوي سهند بيش از ساير ارقام تحت تأثير عمل آوري قرار گرفت. عمل آوري ارقام مختلف دانه جو با پرتوهاي گاما سبب كاهش بخش سريع تجزيه و افزايش بخش كند تجزيه شد(P 0/05). تفاوت در پاسخ ارقام مختلف جو به پرتوتابي با امواج گاما مشاهده شد به طوري كه بهترين پاسخ در تأثيرگذاري بر فراسنجه هاي ارزش غذايي در راستاي بهبود تخمير شكمبه اي، تجزيه پذيري پروتئين، نشاسته و افزايش مقادير نشاسته و پروتئين ورودي به روده باريك را مي توان پرتوتابي در دز 50 كيلوگري دانست. نتيجه گيري كلي: پرتوتابي گاما مي تواند مانند ساير روش هاي متداول عمل آوري براي كاهش تجزيه پذيري ماده خشك، نشاسته و پروتئين شكمبه اي و افزايش نشاسته و پروتئين عبوري قابل هضم در راستاي بهبود تخمير شكمبه مورد استفاده قرار گيرد.