آسيب شناسي فقهي ماده 234 قانون مجازات اسلامي

با تغيير قانون مجازات اسلامي در سال 1392 ماده ي 234 قانون مجازات اسلامي در رابطه با مجازات فاعل لواط (كه قانون مجازات اسلامي 1370، مجازات وي را به صورت مطلق قتل دانسته بود)  تغيير كرد. در قانون فعلي، قتل فاعل، مشروط به شرط احصان، عنف يا كفر فاعل، و در غير اين صورت مجازات وي را صد ضربه تازيانه دانسته است. اين تغيير فاحش مجازات، ما را بر آن داشت در راستاي مفاد قاعده لاضرر و نظر به اينكه تغيير مجازات اين جرم از مجازات شديد به خفيف، ضرر عظيمي براي جامعه به دنبال دارد به بررسي مباني فقهي اين ماده قانوني بپردازيم. در رابطه با مجازات فاعل لواط، در ميان فقها با دو نظريه مواجهيم: مشهور فقها معتقدند كه مجازات لواط، در صورت احصان و عدم احصان، قتل است؛ در مقابل نظريه غير مشهوري در فقه داريم كه مجازات لواط را در صورت احصان، قتل يا رجم و در صورت عدم احصان، تازيانه مي داند. در اين مقاله كه با روش تحليلي و با استفاده از منابع كتابخانه‌اي نگاشته شده ضمن انتقاد بر قانونگذار در رابطه با عدم تناسب ميان مجازات لواط و تعريفي كه از لواط ارائه داده است به بررسي نظرات مطرح در فقه و مستند روايي آنها پرداخته و اثبات نموده ايم كه مجازات قتل براي فاعل، با دقت روايي و فقهي سازگارتر است