بررسي تأثير پوشش‌هاي مختلف سطح خاك در كاهش ميزان تبخير

قرار گرفتن كشور ما در منطقه خشك و نيمه‌خشك لزوم استفاده بهينه از منابع آب، صرفه‌جويي و كاهش هدر رفت اين منابع را اجتناب‌ناپذير مي‌كند. ازجمله راه‌هاي كاهش هدر رفت آب به‌خصوص در بخش كشاورزي استفاده از خاك‌پوش‌ها است. به‌منظور بررسي اثر مقدار و انواع خاك‌پوش بر كاهش رطوبت از سطح خاك، پژوهشي در قالب طرح كاملاً تصادفي در سال 1393، شامل16 تيمار و 3 تكرار در محوطه دانشكده كشاورزي دانشگاه بيرجند انجام شد. تيمارهاي مورد آزمايش در اين تحقيق شامل خاك‌پوش‌هاي سنگريزه ( به تعداد 3 و 4 عدد)، كلش (به مقدار 10 و 20 گرم)، كوكو پيت (به مقدار 5 و 10 گرم) و زئوليت (به مقدار 5 و 20 گرم) بود. بدين منظور بعد از اشباع كردن، تمامي تيمارها توزين شدند. سپس كاهش رطوبت در هر روز براي همه‌ي تيمارها محاسبه شد. نتايج نشان داد اثر تيمارها بر كاهش تبخير در طول آزمايش در سطح 1 درصد معني‌دار است. همچنين تغييرات كاهش رطوبت در هيچ‌كدام از تيمارها به‌صورت منظم مشاهده نگرديد. تيمارهاي كوكو پيت 10، كلش 10 و كلش 20 بيش‌ترين اثر را در كاهش تبخير از سطح خاك نشان دادند. با مقايسه‌ي مجموع تبخير انجام شده پس از اتمام آزمايش، مشاهده شد كه تمامي تيمارها اثر مثبت و معني‌داري در كاهش تبخير داشتند، اين كاهش تبخير در تيمار كلش 10، كوكو پيت 10،  سنگريزه 4 و به‌خصوص در تيمار كلش 20، بيش‌تر از ساير تيمارها مشاهده شد.