بررسي شاخص هاي ميكروبي و شيميايي آب مورد استفاده در بخش دياليز يكي از بيمارستانهاي شهر سنندج

مايع دياليز مورد استفاده بزرگترين حجم آب مصرفي در پزشكي محسوب مي گردد. مايع تغليظ شده به طور تجاري در كيفيت هاي يكسان و كاملاً كنترل شده توليد مي شود، ولي آب مورد استفاده ممكن است داراي كيفيت‌هاي متفاوتي باشد. استفاده از آب شير معمولي همواره احتمال انتقال مواد بالقوه سمي از مايع دياليز به خون بيمار را به همراه دارد از اين رو كيفيت آب مصرفي براي آماده ساري محلول دياليز از اهميت بسيار زيادي برخوردار است. هدف از اين مطالعه تعيين شاخص‌هاي ميكروبي و شيميايي آب مورد استفاده در بخش دياليز يكي از بيمارستان‌هاي شهر سنندج مي باشد. اين مطالعه به صورت توصيفيمقطعي انجام شد. تعداد 35 نمونه و تعداد 10 دستگاه همودياليز به صورت تصادفي انتخاب شد اين مطالعه در سه ماهه اول سال 1394 انجام شد و نمونه برداري شيميايي در هر ماه يكبار و نمونه برداري ميكروبي در هر ماه دو بار انجام شد. ارزيابي شاخص هاي ميكروبيولوژي و شيميايي آب بخش دياليز يكي از بيمارستان‌هاي شهر سنندج نشان داد كه اين بخش داراي آلودگي ميكروبي نبوده اما بالاتر بودن مقادير عناصري مانند نيتريت ،سديم ،كلسيم و منيزيم از حد استاندارد در برخي از نمونه‌ها نياز به پايش بيش‌تر آب دياليز را نشان مي‌دهد.