عنوان مقاله :
ارتباط هوش هيجاني و تقيّد به نماز با تمايل جنسي در دانشجويان مجرد دانشگاه‌هاي شهر ميانه
عنوان به زبان ديگر :
The Relationship of Emotional Intelligence and Commitment to Prayers with Sexual Desire in Single Students of Miyaneh City Universities
پديد آورندگان :
نطّاق، مريم دانشگاه آزاد اسلامي واحد زنجان - دانشكده ي علوم انساني و هنر - گروه روانشناسي، زنجان , كياني، قمر دانشگاه آزاد اسلامي واحد زنجان - دانشكده ي علوم انساني و هنر - گروه روانشناسي، زنجان
كليدواژه :
تقيّد به نماز , تمايل جنسي , دانشجويان مجرد , هوش هيجاني
چكيده فارسي :
سابقه و هدف: در سال‌هاي اخير، مديريت نادرست تكانه‌هاي هيجاني، سير نزولي انجام فريضه‌ي ديني نماز و افزايش معاشرت بين دختران و پسران دانشجو از مسائل مهم در دانشگاه‌ها است. اين پژوهش با هدف بررسي رابطه‌ي هوش هيجاني و تقيّد به نماز با تمايل جنسي در دانشجويان مجرد دانشگاه‌هاي شهر ميانه انجام شد.
روش كار: طرح اين پژوهش توصيفي و روش آن همبستگي است. جامعه‌ي پژوهش كليه‌ي دانشجويان مجرد مقطع كارشناسي دانشگاه پيام نور و آزاد شهر ميانه بود كه از ميان آنان نمونه‌يي به حجم 140 نفر به‌صورت نمونه‌گيري در دسترس انتخاب شد. داده‌ها با كمك پرسش‌نامه‌هاي هوش هيجاني پترايدز فارنهايم، تقيّد به نماز پناهي و پرسش‌نامه‌ي چندوجهي مسائل جنسي (MSQ) جمع‌آوري؛ و با استفاده از همبستگي پيرسون و رگرسيون چندمتغيّره‌ي هم‌زمان تجزيه و تحليل شد. در اين پژوهش همه‌ي موارد اخلاقي رعايت شده است و مؤلفان مقاله هيچ‌گونه تضاد منافعي گزارش نكرده‌اند.
يافته‌ها: يافته‌ها نشان داد از ميان مؤلفه‌هاي هوش هيجاني فقط كنترل هيجان رابطه‌ي منفي معناداري با تمايل جنسي داشت (r=-0.236, P<0.01). علاوه‌براين، تقيّد به نماز نيز با تمايل جنسي رابطه‌ي منفي معناداري داشت (r=-0.165, P<0.05)؛ در حالي كه هوش هيجاني كلي، درك هيجان، كنترل هيجان و مهارت‌هاي اجتماعي با تقيّد به نماز رابطه‌ي مثبت معنادار داشت (P<0.05)؛ در عين حال خوش‌بيني رابطه‌ي معناداري با تقيّد به نماز نداشت. متغيّر كنترل هيجان نيز توانايي پيش‌بيني 23 درصد از تمايل جنسي را داشت.
نتيجه‌گيري: به نظر مي‌رسد اجراي مداخلات در جهت ارتقاي كنترل هيجان و تقيّد به نماز مي‌تواند در كاهش تمايلات جنسي دانشجويان مجرد مؤثر باشد.
چكيده لاتين :
Background and Objective
Mismanagement of emotional impulses and reduced commitment to the religious duty of prayers as well as the increased relationship between male and female students are considered as the important issues in academic environments in recent years. The present study was an attempt to investigate the relationship of emotional intelligence and commitment to prayers with sexual desire in single students of Miyaneh Universities.
Methods
The statistical population included all single B.A. students in Payame Noor University and Islamic Azad University in Miyaneh, out of which a sample of 140 university students was selected using accessible sampling method. Data were collected using Petrides and Farnhaym’s Emotional Intelligence Questionnaire, Panahi’s Prayer Adherence Questionnaire, and Multidimensional Sexuality Questionnaire (MSQ). The data were analyzed by using Pearson correlation and multivariate regression. In this study, all the ethical considerations have been observed and no conflict of interest was reported by the authors.
Results
Based on the results among the components emotional intelligence, only emotion control had a negative and significant correlation with sexual desire (r=-0.236, P<0.01). In addition, commitment to prayers had a significantly negative correlation with sexual desire (r=-0.165, P<0.05). Furthermore, total emotional intelligence, emotion perception, emotion control and social skills had a positive and significant correlation with commitment to prayers (P<0.05). Optimism was not found to have a significant correlation with commitment to prayers. The capacity for predicting sexual desire by the variable of emotion control was 23 percent.
Conclusion
It seems that implementing interventions to improve emotion control and commitment to prayers is effective in reducing single students’ sexual desire.
عنوان نشريه :
پژوهش در دين و سلامت
