عنوان مقاله :
اثربخشي آموزش فرزندپروري ذهنآگاهانه بر بهبود اجتناب تجربه اي، خود-شفقتي و ذهنآگاهي مادران تنيده داراي كودك پيش دبستاني
عنوان به زبان ديگر :
The Effectiveness of Mindful Parenting Training on Improvement of Experiential Avoidance, Self-Compassion and Mindfulness in Stressed Mothers with Preschooler Child
پديد آورندگان :
بندار كاخكي، زهرا دانشگاه فردوسي مشهد - دانشكده علوم تربيتي و روان شناسي , مشهدي، علي دانشگاه فردوسي مشهد - دانشكده علوم تربيتي و روان شناسي - گروه روانشناسي , امين يزدي، امير دانشگاه فردوسي مشهد - دانشكده علوم تربيتي و روان شناسي - گروه روانشناسي مشاوره و تربيتي
كليدواژه :
فرزندپروري , ذهنآگاهانه , اجتناب تجربهاي , خود-شفقتي , مادران تنيده
چكيده فارسي :
مقدمه: مطالعه حاضر با هدف بررسي اثربخشي آموزش فرزندپروري ذهن آگاهانه بر بهبود اجتناب تجربهاي، خود-شفقتي و ذهنآگاهي مادران تنيده داراي كودك پيش دبستاني انجام گرفت.
روش كار: پژوهش كاربردي با طرح آزمايشي از نوع پيش آزمون- پس آزمون و پيگيري با گروه مداخله نما (شبيه كنترل) بود. شركت كنندگان 40 مادر داراي كودك پيش دبستاني كه در دو گروه آزمايش و مداخله نما به صورت تصادفي جايگزيني شدند. گروه آزمايش 8 جلسه 2ساعته مداخله آموزشي فرزندپروري ذهنآگاهانه، دريافت كردند و گروه مداخله نما 8 جلسه 2ساعته آموزش زبان انگليسي دريافت كردند. همه آزمودنيها قبل از آغاز آموزش و پس از اتمام و در دوره دوماه پيگيري، پرسشنامه پذيرش و عمل- نسخه دوم (AAQ-II) براي سنجش اجتناب تجربهاي؛ مقياس خودشقفتي- فرم كوتاه (SCS-SF) براي سنجش خود- شفقتي، مقياس ذهنآگاهي، توجه و هشياري(MAAS) را تكميل كردند. دادهها با استفاده از تحليل واريانس با اندازهگيريهاي مكرر و تحليل كوواريانس تك متغيره تجزيه و تحليل شد.
نتايج: نتايج مطالعه حاضر افزايش ميانگين نمرات در متغيرهاي اجتناب تجربهاي، خود-شفقتي و ذهن آگاهي را در گروه آزمايش در مرحله پس آزمون و پيگيري نسبت به گروه مداخله نما نشان داد (p <0.01).
نتيجه گيري: نتايج پژوهش بيانگر است كه آموزش فرزندپروري ذهنآگاهانه بر بهبود اجتناب تجربهاي و ارتقاي خود-شفقتي و ذهنآگاهي مادران تنيده داراي كودك پيش دبستاني موثر است.
چكيده لاتين :
Introduction: The purpose of this study was investigating the effectiveness
of mindful parenting training on improvement of experiential avoidance,
self-compassion and mindfulness in stressed mothers with preschooler child.
Methods: The design of the present study is experimental with pre-test,
post-test and follow-up with sham group. Participants of 40 mothers with
preschool children who were randomly divided into experimental and sham
groups. The experimental group received 8 sessions of 2-hour mindful
parenting educational intervention and the sham group received 8 sessions
of 2-hour English language training. For measuring experiential avoidance,
self-compassion, mindfulness, in order Acceptance, Action Questionnaire-II
(AAQ-II), Self-Compassion Scale- short form (SCS-SF), and Mindful
Attention Awareness Scale (MAAS) were used. Questionnaires were used in
3 phases including pre-test, post-test and two month-follow-up. Statistical
analysis of data based on repeated measures analysis of variance and
covariance
Results: The findings showed that the mean scores on the experimental
avoidance, self-compassion and mindfulness variables in the experimental
group at the post-test and follow-up phase were significantlyhigher than the
intervention group(p <0.01).
Conclusion: The results of this study indicate that mindful parenting
training is effective on improving the experience avoidance and promoting
self-compassion and mindfulness of mothers with preschool children.
عنوان نشريه :
مجله دانشكده پزشكي دانشگاه علوم پزشكي مشهد