رابطه‌ي سبك‌هاي دلبستگي و رضايت زناشويي با ميانجي‌گري بخشش و همدلي: بررسي يك مدل

Examining the model of relationship between attachment styles and marital satisfaction: The mediating roles of forgiveness and empathy

مقدمه: هدف اصلي مطالعه آزمايش برازندگي مدل سبك‌هاي دلبستگي با رضايت زناشويي و با ميانجي­گري­ هاي همدلي و بخشش بود. روش كار: جامعه آماري شامل كليه دانشجويان متأهل دانشگاه يزد بودند كه حداقل دو سال از زندگي مشتركشان گذشته باشد و در دامنه سني ‌بين 45-20 سال قرار داشته باشند. از بين اين افراد 200 نفر (101 مرد و 99 زن) كه در ترم بهمن 1396-1397 مشغول به تحصيل بودند به صورت نمونه ­گيري در دسترس انتخاب شدند و پرسشنامه ­هاي مقياس دلبستگي بزرگسالان كولينز و ريد (RAAS)، مقياس رضايت زناشويي، مقياس گذشت ­­­خانواده (FFS) و مقياس صفات همدلي باتسون (BEA) را تكميل كردند. داده­ها از طريق روش­هاي آماري ضريب همبستگي پيرسون و تحليل مسير (آزمون بوت استرپ) با استفاده از برنامه­ هاي 21-SPSS و AMOS تحليل شدند. نتايج: نتايج پژوهش نشان داد كه سبك­هاي دلبستگي علاوه بر اثر مستقيم بر رضايت زناشويي به طور غيرمستقيم و از طريق نقش ميانجي گري عامل بخشش و همدلي بر رضايت زناشويي اثر دارند. نتيجه گيري: بر اساس يافته ­هاي پژوهش مي­توان گفت بخشش و همدلي از جمله فرآيندهاي مهمي هستند كه چه به طور مستقيم و چه غيرمستقيم از راه كاهش تأثير منفي عواملي مانند سبك‌هاي دلبستگي ناايمن، سبب افزايش رضايت زناشويي مي‌شوند. در نتيجه، لازم است تا جهت افزايش كيفيت روابط بين همسران، ضمن توجه به نوع سبك دلبستگي آن‌ها، به تقويت بخشايندگي و همدلي بين آن‌ها پرداخت.

Introduction: This study aimed at examining the model of relationship between attachment styles and marital satisfaction with the mediating roles of forgiveness and empathy. Methods: The participants include all married students of Yazd University who have got married at least for 2 years aged between 20-45 years old. Among them 200 students (101 men and 99 women) studying in the second semester of 1396-1397 were chosen randomly. The materials used in this study were the questionnaires of the Revised Adult Attachment scale (RAAS) by Collins and Read, Marital Satisfaction Scale, The Family Forgiveness Scale (FFS), and Batson Empathy Altruism (BEA). The collected data were analyzed through Pearson correlation coefficient and path analysis (bootstrapping) through SPSS software package 21 and AMOS. Results: The findings of this study indicated that attachment styles have a direct effect on marital satisfaction as well as an findings indirect effect on it through mediation of forgiveness and empathy Conclusion: Moreover, based on the findings, it can be claimed that forgiveness and empathy are such important factors which cause an increase in marital satisfaction directly or indirectly by decreasing the negative effect of some factors such as insecure attachment styles. In conclusion, in order to improve the quality of relationship between couples, according to their attachment style, it is needed to improve forgiveness and empathy between them