اثر بخشي آموزش مهارتهاي زندگي (خودآگاهي و برقراري ارتباط موثر) بر ابراز وجود و كم رويي دانش آموزان دوره دوم ابتدايي

The Effectiveness of Life Skills Training (Self-Awareness and Effective Communication) on the Existence and Lack of Secondary School Students

مقدمه پژوهش حاضر با هدف بررسي اثر بخشي آموزش مهارتهاي زندگي (خودآگاهي و برقراري ارتباط موثر) بر ابراز وجود و كم رويي دانش آموزان دوره دوم ابتدايي صورت گرفته است. روش كار روش پژوهش آزمايشي و با طرح پيش آزمون و پس آزمون با گروه كنترل است. جامعه آماري اين پژوهش شامل دانش آموزان دوره دوم در حال تحصيل مدارس ابتدايي شهرستان بشاگرد در سال تحصيلي 1398-1397 بوده است. ابزارهاي مورد استفاده پرسشنامه ابراز وجود گمبريل و ريچي و پرسشنامه كمرويي چيك - بريگز بود. نمونه پژوهشي به صورت روش نمونه گيري تصادفي خوشهاي مرحله‌اي انتخاب شدند و سپس 40 نفر از آزمودنيها از بين 3مدرسه و در هر مدرسه دو كلاس و در مجموع از بين 6 كلاس به طور تصادفي انتخاب شده در دو گروه آزمايش 20دانش آموز و كنترل 20 دانش آموز جايگزين شدند دادهها با استفاده از تحليل كوواريانس مود تجزيه و تحليل قرار گرفت. نتايج يافتهها نشان داد كه آموزش مهارتهاي زندگي (خودآگاهي و برقراري ارتباط موثر) ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑـﻪ ﻣﯿـﺎﻧﮕﯿﻦ متغير ابرازوجود ﮔﺮوه آزﻣﺎﯾﺶدر ﭘﺲآزﻣﻮن ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻣﯿﺎﻧﮕﯿﻦ ﮔﺮوه ﮐﻨﺘﺮل، ﻣﻮﺟﺐ افزايش ابرازوجود گروه آزﻣﺎﯾﺶﺷﺪه اﺳﺖ. همچنين ﻣﯿـﺎﻧﮕﯿﻦ متغير كم رويي ﮔﺮوه آزﻣﺎﯾﺶ در ﭘﺲآزﻣﻮن ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻣﯿﺎﻧﮕﯿﻦ ﮔﺮوه ﮐﻨﺘﺮل كاهش پيدا كرده است. نتيجه گيري بنابراين آموزش مهارتهاي زندگي (خودآگاهي و برقراري ارتباط موثر) بر افزايش ابراز وجود و كاهش كم رويي سازي تاثير دارد.

Introduction: The purpose of this study was to investigate the effectiveness of life skills training (self-awareness and effective communication) on the self-efficacy and low self-esteem of primary school students. Methods: The research method is experimental with pre-test and posttest with control group. The statistical population of this study consisted of the second year students of elementary schools in Bashahrad city in the academic year 1398-1989. The instruments used were Gambryl and Ritchie Expression Questionnaire and Chick-Briggs Shyness Questionnaire. The research sample was selected by stage cluster random sampling method and then 40 subjects were randomly selected from 3 schools and two classes in each school and from 6 randomly selected classes in two groups of 20 students and control. 20 students were replaced. Data were analyzed using analysis of covariance. Results: The results showed that training life skills (selfawareness and effective communication) with regard to variable mean of Existence of the experimental group and also of the control group mean increase the Existence of the Expermental group. Also, the mean of the experimental group decreased the likelihood of the test group to the mean of the control group. Conclusion: Therefore, life skills training (self-awareness and effective communication) has an impact on increasing selfesteem and decreasing self-esteem.