مقايسه ويژگي شخصيتي، تصوير بدني و ميزان اضطراب در ورزشكاران ورزش‌هاي تيمي و انفرادي

هدف از پژوهش حاضر، مقايسه ويژگي شخصيتي، تصوير بدني و ميزان اضطراب در ورزشكاران ورزش‌هاي تيمي و انفرادي بود. جامعه آماري پژوهش شامل تمامي ورزشكاران انفرادي و تيمي غرب تهران در سال 1393 بود كه به علت محدوديت تعداد دقيق آن در دسترس نيست. بنابراين، برحسب نمونه‌گيري خوشه‌اي تصادفي، 140 ورزشكار (70 ورزشكار انفرادي و 70 ورزشكار تيمي) انتخاب شدند و پرسشنامه‌ها را تكميل نمودند. ابزارهاي به‌كاربرده شده در اين پژوهش شامل سه پرسشنامه فرم كوتاه پنج عامل بزرگ شخصيت نئو ، فرم كوتاه خود تصويرگري بدني مارش و اضطراب بك بود كه توسط دو گروه از ورزشكاران انفرادي و تيمي تكميل گرديد. براي تجزيه‌وتحليل داده از آمار توصيفي و تحليل واريانس چند متغيره (MANOVA) و تحليل واريانس يك‌طرفه (ANOVA) استفاده شد. نتايج تجزيه‌وتحليل‌ها نشان داد كه ورزشكاران تيمي و انفرادي در مؤلفه شخصيتي توافق و تصوير بدني به همراه زير مؤلفه فعاليت بدني، تفاوت معني‌داري با يكديگر نشان مي دهند و ورزشكاران تيمي ميانگين بالاتري دارند. به‌علاوه يافته‌هاي پژوهش نشان داد كه بين ورزشكاران انفرادي و تيمي در متغير اضطراب تفاوت معناداري وجود ندارد. يافته‌هاي پژوهش حاكي از آن است كه ورزشكاران ورزش‌هاي تيمي برخلاف ورزش‌هاي انفرادي ميزان بيشتري از اعتماد، همكاري و همدلي دارند و همه اعضاي تيم در جهت اثبات توانايي خود و حضور مستمر در تيم در تلاش براي بالا بردن آمادگي خود مي‌باشند. همچنين مي‌توان دريافت كه اضطراب در زمينه عملكرد در محيط‌هاي ورزشي جزء جدايي‌ناپذير تمامي ورزش‌ها مي‌باشد. بر اين اساس آشنايي هر چه بيشتر ورزشكاران و مربيان با ابعاد رواني و آگاهي از چگونگي اثرگذاري اين ابعاد بر عملكرد ورزشكاران تأثير مثبتي مي‌گذارد.