نقش موانع پيش روي توسعه كارآفريني از طريق ورزش در استان همدان و ارائه راهكارهاي اجرايي

ورود ورزش به عرصه كارآفريني و اشتغال و ساير فعاليت هاي ورزشي، ايجاب مي نمايد تا نظام جامع، راهبردي و مدوني بر آن حاكم باشد.  بر اين اساس، پژوهش حاضر بر مبناي روش تحقيق توصيفي– پيمايشي و جامعه آماري مديران، ورزشكاران و كارآفرينان ورزشي و همچنين صاحبنظران حوزه گردشگري استان همدان انجام گرفت. براي جمع آوري داده ها، از پرسشنامه برگرفته شده از ادبيات پژوهش (رضايي، 1391 و صادقي، 1393) و منطبق با مدل سه شاخگي ميرزائي اهرنجاني (1376) استفاده گرديد. بر اساس نتايج، مهمترين گويه هاي مربوط به هر يك از بسترهاي توسعه كارآفريني در حوزه تبليغات، گويه تبليغات از طريق رسانه با ميانگين 3.88، در حوزه ساخت و توليد وسايل و تجهيزات ورزشي گويه تاسيس باشگاه هاي رشته هاي مختلف ورزشي با ميانگين 4.09، در حوزه مديريت اماكن و برنامه ريزي ورزشي گويه مديريت اماكن و تجهيزات ورزشي با ميانگين 4.3، در حوزه امور آموزشي و پژوهشي گويه آموزش رشته هاي مختلف ورزشي با ميانگين 4.12، در حوزه امور فرهنگي ورزشي گويه اعطاي وام به جوانان داراي طرح هاي اشتغال زايي ورزشي با ميانگين 4.33، در حوزه ورزش همگاني، قهرماني و حرفه اي گويه پرورش و تربيت مربيان ورزشي براي ورزش هاي حرفه اي و قهرماني با ميانگين 4.12، در حوزه خدمات ورزشي گويه توريسم ورزشي و ايجاد اماكن توريستي ورزشي با ميانگين 3.98 و در حوزه تكنولوژي اطلاعات IT)) گويه تاسيس سايت هاي اينترنتي ورزشي با ميانگين 3.88 از جمله مهمترين موارد محسوب مي شوند. در نهايت به مديران امر پيشنهاد مي شود تا با ايجاد برنامه هايي توسط نهادهاي حامي به منظور حمايت مالي از ورزشكاران كارآفرين و ارتقاي امنيت اجتماعي در ميان صاحبان كسب وكارهاي ورزشي نظير پوشش بيمه، شكست كسب وكار و بيكاري و با در نظر گرفتن مزاياي مالي و ثبات مالياتي در جهت مشاركت افراد ايده آفرين ورزشي در بخش خصوصي از طريق سازمان تأمين اجتماعي بتوان كمك مفيدي به اين استان كرد.