توصيف عوامل موثر بر گرايش و عدم گرايش شهروندان شهر آمل به ورزش

هدف از پژوهش حاضر، توصيف عوامل موثر بر گرايش و عدم گرايش شهروندان شهر آمل به ورزش     مي باشد. روش انجام اين پژوهش، توصيفي– پيمايشي و روش جمع آوري اطلاعات، ميداني بوده است. جهت گردآوري اطلاعات از دو پرسشنامه محقق ساخته براي افراد شركت كننده در ورزش با اقتباس از پرسشنامه شمسي(1392) و افراد غير شركت كننده در ورزش با اقتباس از پرسشنامه موتمني و همكاران (1392) استفاده شده است. براي تجزيه و تحليل داده ها از آزمون كلموگروف اسميرنوف، آزمون فرديمن، آزمون كروسكال واليس، تحليل واريانس چند متغيره و تحليل تابع تشخيص در سطح معناداري p≤0/05 استفاده شده است. نتايج نشان داد متغير خانواده بيشترين نقش و متغير مدرسه كمترين نقش را در گرايش شهروندان شهر آمل در زمينه مشاركت در ورزش و فعاليت بدني دارا بوده است مدرسه بيشترين نقش را در عدم گرايش افراد به ورزش و فعاليت بدني دارا بوده است. نتايج نشان داد هرچه ميزان درآمد افراد بالاتر باشد، فرهنگ ورزش نيز در بين آنان بالاتر است و هرچه فاصله تا اولين فضاي ورزشي كمتر باشد، ميزان فرهنگ ورزش افزايش مي يابد. در مورد افراد ورزشكار نتايج نشان داد افراد با ساعات كاري بيشتر، فرهنگ ورزش بالاتري دارند و افرادي كه هزينه و زمان زيادي را صرف فعاليت هاي جانبي مي كنند، از فرهنگ ورزش پايين تري برخوردارند. در مورد افراد غير ورزشكار نيز نتايج نشان داد هرچه ميزان ساعات كاري افزايش مي يابد، تاكيد افراد بر موانع شغلي بيشتر مي شود و كساني كه زمان و هزينه هاي زيادي را صرف فعاليت هاي جانبي نموده اند، بيشتر بر موانع شخصي تاكيد داشته اند.