تهيه نقشه LST و برآورد دماي عمق خاك با استفاده از دماي سطحي (مطالعه موردي: شهرستان تبريز)

در سالهاي اخير تكنولوژي سنجش از دور تقريبا در بسياري از زمينه‌ها استفاده شده است. و به عنوان يك روش كار در ايجاد و به روز كردن داده‌ها در بسياري از كشورهاي جهان مورد توجه بوده است با اين حال، مطالعات براي استخراج دماي سطح زمين  Land Surface Temperature به ويژه در ايران، از طريق باند مادون قرمز تصاوير ماهواره‌اي محدود بوده و تا كنون گام‌هاي نخستين در اين زمينه برداشته شده همچنين دماي خاك، پارامتري مهم در مطالعات هيدرولوژي، هواشناسي كشاورزي و اقليم‌شناسي است، كه اندازه گيري و پيش‌بيني آن ضروري است. اين پارامتر فقط در ايستگاههاي سينوپتيك اندازه‌گيري مي‌شود، لذا كمبود آن در مناطقي كه فاقد ايستگاه مي‌باشد، از چالشهاي مهم در بسياري از علوم مرتبط با كشاورزي مي‌باشد. در اين بررسي جهت دستيابي به دماي سطح زمين از الگوريتم سبال استفاده شد، با استفاده از تصاوير حرارتي ماهواره لندست 8 و روش Emissivity Refrence Chanel  به محاسبه دماي سطح زمين پرداخته شده است. و با استفاده از دماي سطحي، دماي عمق خاك در شش عمق 5، 10، 20، 30، 50 و 100 و 120 سانتيمتري با استفاده از تصاوير ماهواره‌اي و تكنيك سنجش از دور پيش‌بيني شد. منطقه مورد مطالعه، شهرستان تبريز است، نتايج نشان داد كه دماي خاك در عمق 5 سانتي متر به هنگام صبح كمتر از دماي شبانه است و روند تغيير ات روزانه دما در اعماق حدود40 سانتي متر كاملا ناچيز مي‌باشد.