بررسي علل شكل‌گيري اسكان غيررسمي (مطالعه موردي: محله كوي زينبيه شهر پاكدشت)

با وقوع انقلاب صنعتي در اروپا جمعيت جهان بويژه در شهرها رشد فزاينده اي پيدا نمود به گونه اي كه در سال 1804ميلادي براي اولين بار جمعيت جهان به يك ميليارد نفر رسيد. افزايش جمعيت در نواحي شهرنشين در ابتدا در كشورهاي اروپايي و توسعه يافته رخ نمايي كرد به گونه اي كه در حدود 200 سال يعني از سال 1750 تا 1950ميلادي جمعيت شهرنشين اروپا و همچنين امريكا افزايش پيدا كرد اما اين افزايش با سرعت معقولي انجام مي گرفت به گونه اي كه در حدود 200 سال صرفا جمعيت به حدود 1 ميليارد نفر رسيد. اما از 1950 به بعد اين افزايش جمعيت وارد مرحله اي تازه اي شد و آن ورود به دنياي كشورهاي در حال توسعه بود. برعكس دوره قبل اين مرحله با افزايش سريع جمعيت شهرنشيني همراه بود به گونه اي كه جمعيت شهرنشين به بيش از 2 ميليارد نفر رسيد و پيش يبيني مي شود كه اين افزايش جمعيت تا سال 2030 ميلادي نيز ادامه پيدا كند. اين افزايش جمعيت خود منجر به مشكلاتي بويژه براي مديران شهري شد كه از جمله آنها: آلودگي، افزايش بزهكاري، افزايش بيكاري بويژه در ميان جوانان، كمبود مسكن، بدمسكني، اسكان غير رسمي و.... امروزه يكي از مهمترين چالش هاي پيش روي مديران شهري اسكان غير رسمي است به گونه اي كه در بسياري از نقاط دنيا شاهد آن هستيم. در ايران نيز از دهه 1320 شاهد شكل گيري اين پديده بوده ايم اما اين پديده در دهه 1350 رشد فزاينده اي به خود گرفت