بررسي سطح تحقق توسعه پايدار شهر تبريز بر اساس شاخص ردپاي بوم شناختي

توسعه پايدار شهري دربرگيرنده توسعه اقتصادي و اجتماعي است كه بر تداوم حفاظت از منابع زميني براي نسل كنوني و آينده همراه با بهره برداري از منابع طبيعي در حد ظرفيت سيستم هاي طبيعي وهماهنگ با طرح هاي توسعه تاكيد دارد. در اين پژوهش كه ارزيابي ميزان تحقق توسعه پايدار با تاكيد بر اجزاء ردپاي بوم شناختي، مدنظر است. جامعه آماري تمامي خانوارهاي ساكن در شهر تبريز در نظرگرفته شده و حجم نمونه با استفاده از فرمول كوكران 385 نفر برآورد گرديد. براي تكميل پرسشنامه از روش نمونه گيري تصادفي بهره گرفته شد و نهايتاً با استفاده از تحليل آماري در محيط SPSS و تحليل رگرسيوني چند متغيره طي دو مرحله به تحليل داده هاي آماري برآمده از پرسشنامه پرداخته شده است. طبق نتايج تحقيق، پارامترهاي متغير اجتماعي اقتصادي و جمعيتي در شهر تبريز تاثير معني داري بر اجزا چهارگانه ردپاي بوم شناختي يعني غذا، حمل و نقل، مسكن و كالا دارند. مفهوم اين تاثير آن است كه با افزايش پارامترهاي متغير اجتماعي – اقتصادي و جمعيتي (سن، جنس، تاهل، سواد و درآمد) شاخص ردپاي بوم شناختي افراد نيز افزايش مي يابد. هم چنين نتايج حاصل شده از تحليل هاي جمعي متغيرهاي وابسته نشان داد كه پارامترهاي متغير مستقل، حدود 84% بر اجزاء ردپاي بوم شناختي در شهر تبريز تاثير دارند.