شبيه سازي رشد و توسعه كالبدي شهرها با بكارگيري مدل سلول‌هاي خودكار فازي(FCA) مطالعه موردي: شهر اهواز

استفاده از مدلهاي كمي براي شبيه‌سازي رشد و توسعه فيزيكي شهرها به واسطه وجود عوامل مختلف و پيچيدگي ذاتي محيط شهري همواره با چالش‌ها و عدم قطعيت‌هايي همراه است.پژوهش حاضر مدلي از توسعه شهري را بر مبناي اصول سلول‌هاي خودكار و رهيافت منطق فازي ارائه نموده است.دراين راستا ابتدا مهمترين شاخص‌هاي مؤثر بر رشدشهري و ساختار شبكه‌اي شاخص‌ها باروش ديماتل بدست آمده،سپس باكمك ساختار تهيه شده وزن هر شاخص با روش فرآيند تحليل شبكه (ANP) محاسبه شده است.براي شبيه‌سازي رشد شهري در محدوده مورد مطالعه(شهر اهواز) براي سال 2020 از 3 تصوير ماهواره‌اي مربوط به سال‌هاي 2003، 2007 و 2013 استفاده شده است.بعد از انجام عمليات پيش‌پردازش، طبقه‌بندي تصاوير براي هر سه دوره باروش حداكثر شباهت صورت گرفته است.براي بررسي صحت نقشه‌ها در دو مرحله از شاخص كاپا استفاده شده،ابتدا نقشه‌هاي سال‌هاي مبدا طبقه‌بندي و صحت آنها با واقعيت بررسي شد و پس آن براي شبيه‌سازي نقشه سال‌هاي ديگراقدام شده است و مجددا صحت ارزيابي شده است.از آنجا كه ميزان صحت مدل براي دوره‌هاي داراي نقشه واقعيت قابل قبول ارزيابي شد، بنابراين براي شبيه‌سازي رشد شهري سال 2020 مدل رگرسيون خطي و ماتريس احتمالات تبديل مورد استفاده قرار گرفته است.نتايج تحقيق نشان دهنده صحت قابل قبول مدل ارائه شده مي‌باشد.همچنين مدل بكارگرفته شده در شبيه‌سازي شهري از واقع بيني بيشتري نسبت به مدل كلاسيك CA برخوردار بوده است.درسطح محدوده مورد مطالعه نيز نتايج گواه آن است كه رشد و توسعه شهر اهواز در دوره‌هاي مختلف درجهت خاصي توسعه نيافته بلكه كاملا جسته و گريخته و درتمامي جهات صورت گرفته است.