سنجش مؤلفه‌هاي تاب‌آوري شهري نمونه موردي: كلانشهركرمانشاه

امروزه جوامع در تلاش براي دست‌يابي به شرايطي هستند كه در صورت وقوع بحران، بازگشت سريع آن ها را به وضعيت پيش از بحران فراهم سازد. از اين رو پژوهش حاضر با هدف سنجش مؤلفه‌هاي تاب‌آوري شهري در كلانشهركرمانشاه است كه با استفاده از روش «اسنادي – پيمايشي» سعي گرديده است مؤلفه‌هاي مهم و تأثير‌گذار در اين حوزه مورد ارزيابي و واكاوي قرار گيرد. براي گردآوري داده‌هاي پژوهش از نظرات ۴۲ نفر از كارشناسان مرتبط با موضوع پژوهش استفاده‌شده است. نتايج پژوهش نشان مي‌دهد عامل كالبدي مديريتي، از اولويت بيشتري جهت گرايش به سمت تاب‌آوري شهري دارد و هر ۵ مؤلفه نهادي مديريتي، زير ساختاري، كالبدي مديريتي، اجتماعي و اقتصادي تأثير مستقيم و معناداري بر فرآيند تاب‌آوري شهري در برنامه‌ريزي شهري كرمانشاه دارند. براي بررسي بين مناطق از آزمون ويلكاكسون استفاده شده است و نتايج به صورت نقشه در سيستم اطلاعات جغرافيايي تحليل شده اند. مناطق 4،5 و 1 به ترتيب كمترين تاب آوري را طبق نظر كارشناسان نشان مي دهند. در خاتمه پيشنهاداتي كه نيازمند توجه جدي مديران و برنامه ريزان شهري است مطح شده است تا با كاربست اين مهم بتواني چالش‌هاي پيش روي تاب‌آوري شهري در كلانشهر كرمانشاه را ساماندهي كرد.