آسيب شناسي محل استقرار مراكز آموزشي با استفاده از سيستم اطلاعات جغرافيايي(نمونه موردي: مدارس ابتدايي منطقه 7 شهر اهواز)

فضاهاي آموزشي، از مهم‌ترين كاربري‌هاي شهري محسوب مي‌شود و تعيين بهينه مكان استقرار مدارس، از جمله وظايف برنامه‌ريزان‌شهري است. عدم مكان‌گزيني صحيح كاربري‌هاي شهري خصوصاً كاربري آموزشي، منجر به ناهماهنگي بين نياز‌ها و خدمات ارائه شده از سوي كاربري‌ها مي‌شود. تحقيق حاضر با هدف آسيب‌شناسي محل استقرار مراكز آموزشي مقطع ابتدايي منطقه 7 شهر اهواز انجام يافته است. اين تحقيق به لحاظ هدف؛ كاربردي و روش بررسي آن؛ توصيفي تحليلي مي‌باشد. به‌منظور وزن‌دهي و تعيين اندازه اثر متغيرهاي موردمطالعه در هدف نهايي تحقيق، از مدل FAHP استفاده شده است. براي تهيه لايه نهايي با استفاده از گزينه Raster Calculator و استفاده از عمل‌گر جمع، لايه‌ها به روش هم‌پوشاني با يكديگر تلفيق شده است. نتايج تحليل FAHP در ارتباط با استخراج ارزش وزني شاخص‌هاي موثر در ارزيابي محل استقرار مدارس ابتدايي منطقه 7 شهر اهواز نشان داده است كه؛ كاربري‌هاي صنعتي و مسكوني هركدام با وزن(0.164) و (0.138) به عنوان مهم‌ترين شاخص‌ها شناخته و داراي بيشترين وزن بوده‌اند. نتيجه نهايي تلفيق لايه‌ها نيز نشان مي‌دهد كه: از مجموع 27 مدرسه مقطع ابتدايي منطقه 7 شهر اهواز از نظر الگوي همجواري و سازگاري با ساير كاربريهاي همجوار؛ 8 دبستان در طيف نامناسب و كاملا نامناسب، 9 دبستان در طيف متوسط و 10 دبستان هم در طيف كاملا مناسب و مناسب قرار گرفته‌اند.