بررسي روابط شهر-روستا مورد مطالعه: دهستان سررود جنوبي، بخش مركزي شهرستان بويراحمد و شهر ياسوج

ارتباطات روستايي و شهري مي‌تواند به عنوان روابط ساختاري اقتصادي، اجتماعي و زيست محيطي بين افراد و گروه‌ها در محيط روستايي و شهري تعريف شود. اين ارتباط به طور غير مستقيم بر شاخص‌هاي اقتصادي، اجتماعي و زيست محيطي تأثير مي‌گذارد. اين پژوهش، از نظر نوع كاربردي مي‌باشد و با استفاده از روش پژوهش توصيفي تحليلي انجام شده است. جامعه‌ي آماري اين پژوهش، شامل روستاهاي داراي جمعيت بيش از 500 نفر در دهستان سررود جنوبي، بخش مركزي شهرستان بويراحمد مي‌باشد. در اين پژوهش اطلاعات مورد نياز از داده‌هاي جمع‌آوري شده با استفاده از نظرات نخبگان استخراج شد و با بهره‌گيري از مدل AHP مورد سنجش قرار گرفت كه يكي از نقاط قوت اين روش، استفاده از مقياس دوگانه مقايسه جهت اولويت‌بندي دقيق مي‌باشد.‌ هدف اين پژوهش، بررسي دقيق روابط شهرروستا، مورد مطالعه دهستان سررود جنوبي و شهر ياسوج مي‌باشد، تا برنامه‌ريزان و مديران دولتي بتوانند يافته‌هاي اين پژوهش را در جهت اقدامات توسعه‌اي بكار برند. با توجه به نتايج بدست آمده، نحوه مصرف و خريد داراي بالاترين و همكاري در مراسم و فعاليت مذهبي داراي كمترين ميزان اثرپذيري از روابط شهر روستا مي‌باشد. همچنين مطابق نتايج بدست آمده شاخص زيست محيطي نسبت به شاخص اقتصادي اجتماعي به ميزان كمتري از روابط شهر روستا تأثير پذيرفته است. جمع‌بندي نتايج حاصل از مدل AHP نشان داد كه از نظر شاخص‌هاي اقتصادي اجتماعي در روستاي سرابتاوه داراي بيشترين اثرپذيري از روابط متقابل شهر و روستا است. در حالي‌كه از نظر شاخص زيست‌محيطي روستاي تل‌خسرو داراي بيشترين اثرپذيري مي‌باشند.