تحليل فضايي شاخص هاي رشد هوشمند شهري در ايلام

در سال‌هاي اخير به دليل توسعه سريع شهرها و كمبود زمين‌هاي شهري برنامه‌ريزان به‌دنبال راهكاري بودند كه علاوه بر حفظ زمين‌هاي كشاورزي حومه شهرها، توزيع فضايي كاربري‌هاي شهري را طوري ساماندهي نمايند تا همه ساكنان شهرها از خدمات شهري بهره‌مند شوند. رشد هوشمند شهري از مهم‌ترين راهكارهاي توسعه از درون است كه مورد اهميت قرار گرفته است. بنابراين اين پژوهش با هدف تحليل فضايي شاخص‌هاي رشد هوشمند شهري در شهر ايلام به روش توصيفي – تحليلي و با استفاده تكنيك تصميم‌گيري چندمعياره انجام گرفته است. براساس نقشه‌هاي اتوكد طرح تفصيلي شهري محدوده‌هاي مناطق 4‌گانه شهر ايلام تعيين و 35 شاخص رشد هوشمند شهري در اين مناطق مورد ارزيابي قرار گرفت. تجزيه و تحليل داده‌ها با استفاده از تلفيق تحليل شبكه‌اي ANP و نقشه‌هاي GIS انجام شد. نتايج نشان داد كه توسعه شهر ايلام در دهه 30 با مساحتي حدود 102 هكتار به مساحتي بالغ بر 2460 هكتار در دهه 90 رسيده است. اين توسعه به صورت ناموزون، ناهماهنگ، پراكنده و بدون توجه به توزيع فضايي كاربري‌هاي شهري صورت گرفته است. توزيع فضايي شاخص‌هاي رشد هوشمند شهري در سطح شهر يكسان نيست و منطقه يك شهري با رتبه 0.144 انطباق بيشتري با شاخص‌هاي رشد هوشمند شهري دارد. از نظر كارشناسان، شاخص كالبدي بيش‌ترين نقش را در تبيين رشد هوشمند شهري شهر ايلام داشته است.