دروغ پردازي هاي امروز، اقدامات غيراخلاقي فردا: يك مدل علي ارتباط بين منبع كنترل و بي صداقتي تحصيلي با نقش ميانجي گري خودپنداشت تحصيلي در دانشجويان پرستاري

Today's Falsehood, Tomorrow’s Immoral Actions: A Causal Modeling of Relationship between Locus of Control and Academic Dishonesty with Mediation Role of Academic Self-concept among Nursing College Students

با وجود ادبيات رو به رشد در رفتار اخلاقي پرستاران، توجه كمي به اهميت رفتارهاي بي صداقتي تحصيلي شده است. ازدياد اين ناسازگاري، موسسات آموزش عالي و اعضاي هيئت علمي را با چالش هاي جديدي در تضمين نمودن درستكاري تحصيلي مواجه ساخته است. پژوهش حاضر، نقش واسطه گري خودپنداشت تحصيلي را در ارتباط بين منبع كنترل و بي صداقتي تحصيلي در قالب يك مدل ساختاري مورد آزمايش قرار داد. اين مطالعه بر روي نمونه اي از 298 دانشجوي پرستاري دانشگاه علوم پزشكي جندي شاپور اهواز صورت گرفت كه روش مدل يابي معادلات ساختاري براي بررسي رابطه بين سازه ها به كار گرفته شد. به منظور گردآوري اطلاعات از مقياس هاي منبع كنترل، خودپنداشت تحصيلي و بي صداقتي تحصيلي استفاده شد كه روايي و اعتبار آن ها به روش تحليل عامل تاييدي و ضريب آلفاي كرونباخ مطلوب به دست آمد. نرم افزارهاي SPSS و AMOS نسخه 22 جهت تجزيه و تحليل داده ها استفاده گرديد. نتايج نشان داد كه خودپنداشت تحصيلي به طور معني داري رابطه بين منبع كنترل دروني و بيروني با بي صداقتي تحصيلي را ميانجي گري مي كند. منبع كنترل دروني پيش بين مثبت و منبع كنترل بيروني پيش بيني كننده منفي معني دار خودپنداشت تحصيلي بودند. همچنين، خودپنداشت تحصيلي با كاهش بي صداقتي تحصيلي همراه بود. افزون بر اين، اثرات مستقيم منبع كنترل دروني و منبع كنترل بيروني بر بي صداقتي تحصيلي وجود داشت. اين يافته ها، مفاهيم كاربردي و تجربي حائز اهميتي را براي محققان و متخصصاني كه به دنبال بررسي و كاهش بي صداقتي تحصيلي در محيط هاي تحصيلي و باليني ميان دانشجويان پرستاري هستند، برجسته مي سازد.

Abstract: Despite the upward literature in ethical behavior of nurses, little attention has been given to the importance of the academic dishonesty behaviors. This conflict puts higher education institutions and faculty members to face new problems, because they don't know how to guarantee the academic integrity. Hence, present research examined the role of academic self-concept meditation in relation to locus of control and academic dishonesty in a form of a structural model. The sample of this research was 298 nursing students of the Ahvaz Jundishapur University of Medical Sciences. The structural equation modeling was used to analyze the relationship between the components. Moreover, to collect data, locus of control, academic self-concept and academic dishonesty scales were used; and also, their validity and reliability were confirmed by confirmatory factor analysis method and Cronbach's alpha coefficient. Additionally, SPSS and AMOS software's version 22 were used for analyses data. As the results revealed that academic self-concept fully mediated the relationship between internal locus of control and external locus of control, the internal locus of control was a positive predictor and external locus of control was a significant negative predictor of academic self-concept. Furthermore, academic self-concept decreased academic dishonesty. In addition, there was a direct effect of internal locus of control and external locus of control on academic dishonesty. It means these findings had practical and experiential benefits for researchers; these concepts help them to analyze and decrease the academic dishonesty in clinical and academic environments among nursing.