ارائۀ الگوي توسعۀ پايدار گردشگري شهري (نمونۀ موردي: شهر لاهيجان)

گردشگري شهري به‌عنوان يكي از عوامل مهم توسعۀ پايدار شهرها به‌حساب مي‌آيد؛ زيرا با تأكيد بر منابع و قابليت‌هاي داخلي شهرها، توسعۀ شهر را فراهم مي‌كند. توسعۀ گردشگري شهري با ارتقاي ابعاد كمي و كيفي با حداكثر بازده، يكي از مهم ترين فعاليت‌هاي عمدۀ مديريت اجرايي شهرها در عصر حاضر است. در همين راستا، پژوهش حاضر سعي دارد با بررسي مفهوم گردشگري شهري و نقش و اهميت آن در توسعۀ شهرها، به ارائۀ الگويي پايدار در زمينۀ توسعۀ آن در شهرها بپردازد تا شهرها با بهره‌گيري از اين عامل پرتوان، به توسعه‌اي پايدار و متكي بر توانايي‌هاي خود دست يابند. پژوهش حاضر از نظر هدف، كاربرديتوسعه‌اي و با روش توصيفيتحليلي انجام گرفته است كه پس از تشريح نقش و اهميت گردشگري شهري از طريق مطالعۀ اسنادي و كتابخانه‌اي، به بررسي توان‌ها و چالش‌هاي حال و پيش روي شهر لاهيجان و ترسيم اهداف و راه‌هاي رسيدن به آن با استفاده از نظر متخصصان و صاحب‌نظران امر پرداخته شده است. بدين منظور، براي بررسي موضوع از مدل Meta SWOT استفاده شده است. نتايج حاصل نشان مي‌دهد، مؤلفۀ وجود تنوع مراكز تفريحي و گردشگري در شهر، بالاترين تناسب راهبردي را داراست و همچنين، مؤلفه‌هاي بهبود وضعيت اقتصادي كشور داراي بالاترين قدرت تأثيرگذاري بر اهداف تعيين‌شده در زمينۀ توسعۀ پايدار گردشگري شهر لاهيجان است. همچنين، نتايج نشان مي‌دهد شهر بندر انزلي بزرگترين رقيب منطقه‌اي شهر لاهيجان محسوب مي‌شود.