شناسايي و اولويت‌بندي مولفه‌ها و فرايندهاي موثر در ارزيابي عملكرد مديريت زنجيره تامين گردشگري كوهستاني-جنگلي(مورد مطالعه: منطقه مازندران مركزي)

محيط به شدت رقابتي در بخش گردشگري، فعالان اين حوزه را وادار مي‌كند تا به دنبال روش‌هاي جديد براي بهبود مزيت رقابتي خود باشند. مديريت زنجيره تامين گردشگري يكي از استراتژي‌هاي اثربخش است كه بنگاه‌هاي فعال گردشگري مي‌توانند براي افزايش مزيت رقابتي خود مورد استفاده قرار دهند. مطالعه در زمينه ارزيابي عملكرد مديريت زنجيره تامين در بخش خدماتي نظير گردشگري در مقايسه با بخش توليدي بسيار محدود است؛ اين امر بيانگر ضرورت توجه به مطالعه‌ بيشتر در اين حوزه است. از اين رو، اين پژوهش سعي دارد تا با بررسي ادبيات مربوط به مديريت زنجيره تامين گردشگري روستايي، فرايندها و مولفه‌هاي مديريت زنجيره تامين در بخش گردشگري روستايي را با استفاده از روش دلفي شناسايي كرده و با استفاده از روش دنپ الگويي از تأثيرگذاري و رتبه‌بندي فرايندها را از ديدگاه خبرگان ارائه كند. منطقه مورد مطالعه مناطق كوهستاني جنگلي شهرستان‌هاي مازندران مركزي است. جامعه آماري، خبرگان دانشگاهي و مديران محلي هستند كه به روش نمونه‌گيري گلوله‌برفي انتخاب شدند. دو پرسشنامه به صورت طيف ليكرت و مقايسات زوجي طراحي و براي امتياردهي در اختيار آن‌ها قرار گرفت. براي افزايش روايي صوري از نظر خبرگان و براي سنجش پايايي پرسشنامه از ضريب سازگاري مقايسه‌هاي زوجي صورت گرفته استفاده شد. پرسشنامه با ضريب سازگاري 0.0035، از پايايي لازم برخوردار بود. نتايج حاصل از پژوهش بيانگر آن است كه بنا به نظر خبرگان محلي، فرايند مديريت ارزيابي عملكرد داراي بالاترين اولويت و فرايند مديريت دانش داراي كمترين اهميت در ارزيابي عملكرد مديريت زنجيره تامين مقصدهاي گردشگري شهرستان‌هاي مورد مطالعه است.