تأثير آموزش مبتني بر نظريه رفتار برنامه‌ريزي شده بر ارتقاء فعاليت فيزيكي بهورزان زن شاغل

The Effect of Planned Behavior Theory-Based Education on Promotion of Physical Activity in Female Workers

زمينه و هدف: فعاليت جسماني منظم خطر بيماري‌هاي قلبي‌- عروقي، سرطان و افسردگي را كاهش مي‌دهد. انجام فعاليت بدني منظم اولويت سبك زندگي سالم است و يكي از راه‌هاي تقويت سيستم ايمني و پيشگيري از ابتلاء به بيماري‌هاي غير واگير مي‌باشد. اين مطالعه با هدف تعيين تأثير آموزش مبتني بر نظريه رفتار برنامه‌ريزي شده بر ارتقاء فعاليت فيزيكي بهورزان زن شاغل در كاشمر انجام شد. روش ­ها: مطالعه به روش نيمه تجربي بر روي 61 بهورز زن شاغل انجام گرديد. واحدها به شيوه تصادفي ساده به دو گروه كنترل و مداخله تخصيص داده شدند. از پرسش نامه فعاليت فيزيكي محقق ساخته به منظور جمع‌آوري داده‌ها استفاده شد. مداخله چهار هفته براي گروه هدف اجرا و گروه كنترل در اين فاصله مداخله‌اي دريافت نكرد. تحليل آماري با نرم افزار SPSS نسخه 24 و استفاده از آزمون مجذوركاي و آزمون تي مستقل انجام شد. نتايج: پس از مداخله، ميانگين نمره هنجار انتزاعي، كنترل رفتاري درك شده، قصد رفتاري و ميزان فعاليت فيزيكي در گروه مداخله نسبت به گروه كنترل افزايش آماري معني‌داري داشت (0/05p<). بين ميانگين نمره نگرش قبل و بعد از مداخله در دو گروه تفاوت آماري معني‌داري مشاهده نشد (0/05< p). نتيجه ­گيري: مداخله آموزش مبتني بر نظريه رفتار برنامه ريزي شده موجب ارتقاء رفتار فعاليت فيزيكي بهورزان زن شاغل گرديد. پيشنهاد مي‌شود از اين نظريه در برنامه‌هاي آموزشي سطوح اوليه پيشگيري استفاده گردد.

Background & Aim: Regular physical activity reduces the risk of cardiovascular disease, cancer and depression. Regular physical activity is a priority of a healthy lifestyle and is one of the ways to strengthen the immune system and prevent non-communicable diseases. The purpose of this study was to determine the effect of education based on the theory of planned behavior on promoting physical activity of female health workers in Kashmar. Methods: The quasi-experimental study was performed on 61 female health workers. The units were randomly assigned to the control and intervention groups. A researcher-made physical activity questionnaire was used to collect the data. Four weeks of intervention for the target group and the control group did not receive any intervention. Statistical analysis was performed by SPSS software using chi-square and independent t-test. Results: After intervention, there was a significant increase in the mean of the abstract normative, perceived behavioral control, behavioral intention and physical activity in the intervention group compared to the control group (p <0.05). The mean score of attitude before and after the intervention did not increase significantly (p< 0.05). Conclusion: Educational intervention based on the theory of planned behavior promoted physical activity of employed female health workers. It is recommended to use this theory in early prevention educational programs.