استفاده از الگوريتم ژنتيك در بهينه سازي چندهدفه لوورهاي خارجي در ساختمان‌هاي اداري

بهبود آسايش و راحتي فضاي داخلي با بهينه‌سازي سطح نور طبيعي، امروزه يكي از موضوعات مهم در بازسازي و بهسازي فضا به ويژه در ساختمان‌هاي اداري است. كيفيت نور و آسايش بصري در فضاهاي اداري رابطه مستفيم با ميزان رضايت كاركنان دارد. از سوي ديگر با افزايش مصرف انرژي ضرورت بهينه‌سازي و تلاش براي كاهش مصرف به خصوص در كشورهاي در حال توسعه رو به افزايش است و اين امر طراحان را به سمت استفاده حداكثري از انرژي‌هاي تجديدپذير سوق داده‌است. انرژي خورشيد در ميان انرژي‌هاي تجديدپذير، نقش مهمي در تامين نيازهاي روشنايي ساختمان‌ها داشته‌است، استفاده بهينه از انرژي و روشنايي خورشيد در طول روز نه تنها محيط مطلوبي را براي كاربران فراهم مي‌نمايد بلكه كه سبب كاهش مصرف انرژي به منظور سرمايش و گرمايش محيط مي‌گردد. درنتيجه يكي از عوامل مهم براي بهبود بهره‌وري انرژي در ساختمان، كنترل ميزان نور ورودي به فضا است و با توجه به اين كه تنها بخش از ساختمان كه به طور مستقيم تابش خورشيد را وارد فضا مي‌كند پنجره است بنابراين استفاده از لوورها جهت كنترل ميزان نفوذ تابش خورشيد به داخل فضا امري ضروري است. استفاده از نور روز در گستره وسيعي از شهرهاي ايران از جمله شهر تهران به علت موقعيت جغرافيايي مناسب و برخورداري از ساعات آفتابي زياد در طول سال مورد توجه است. هدف از اين پژوهش، كاربرد هوش مصنوعي و برنامه‌ريزي و برنامه‌دهي الگوريتميك به منظور تخمين تناسبات و مشخصات فني لوورهاي خارجي و پيشنهاد الگويي جهت طراحي بازشوهاي جنوبي فضاي اداري در جهت بهره‌وري و مصرف هوشمندانه انرژي، و فراهم نمودن سطح نور موردنياز فضاي داخلي است. روش تحقيق در اين پژوهش استدلال منطقي است، از اين رو با استفاده از شبيه‌سازي فضايي اداري، طراحي پارامتريك لوورها و بهينه‌سازي پارامترها (ميزان چرخش، طول، فاصله از پنجره، ميزان انعكاس و تعداد لوورها) با استفاده از الگوريتم ژنتيكي به طراحي پنجره جداره جنوب منطبق با شرايط تابش خورشيدي در تهران مورد تحليل و بررسي قرار گفته‌است. نتايج حاكي از آن است كه استفاده از لوورهاي خارجي جهت كنترل و ارتقا كيفيت روشنايي بسيار كارآمد است.